Kikkers schreeuwen keihard om hulp, wij kunnen het alleen niet horen

Wetenschappers aan de Staatsuniversiteit van Campinas in Brazilië hebben ontdekt dat sommige kikkers met een oorverdovend volume naar andere dieren kunnen schreeuwen. De amfibieën uit het Amazonegebied krommen hun rug, leggen hun kop in de nek, openen de bek en gaan los. Het geluid is echter zo hoog, dat mensen er niks van horen.

Pas toen de onderzoekers hoogfrequente audiorecorders erbij pakten om het geschreeuw op te nemen, werd het eerste bewijs gevonden van de zogenaamde 'defensieve echografie'. Het heet zo, omdat de schreeuw een reactie is op roofdieren en dient als oproep aan andere dieren om het roofdier aan te vallen.

Na verschillende metingen bleek de ultrasone kikkerschreeuw een frequentie van 7 kilohertz (kHz) tot 44 kHz te hebben. Mensen kunnen geen frequenties boven de 20 kHz horen. Vanaf dat punt is sprake van echografie, schrijft Sky News.

Kikkers komen nu in een illuster rijtje met vleermuizen, walvissen, neushoorns, honden, duiven en inktvissen - allemaal dieren die communiceren op frequenties die mensen niet kunnen horen.