"Verliefdheid is een dwangneurose"

Psycholoog en seksuoloog Ilse Reynders (47) noemt in De Morgen de romantische liefde een mythe en pleit voor een pragmatischer kijk op relaties. "Verliefdheid is een dwangneurose". We behandelen de liefde als een zaak van het hart, maar het zou beter zijn je hoofd er bij te houden, vindt Reynders. "De Italiaanse wetenschapper Marazitti heeft een onderzoek gedaan naar verliefdheid. Wat blijkt? Het serotine-gehalte in de hersenen van smoorverliefde mensen vertoont sterke gelijkenis met dat van mensen met een dwangneurose." Een andere wetenschapper vergelijkt verliefdheid volgens Reynders met een oogziekte: je ziet niet wat er is, maar wat je zou willen dat er was. Met verliefdheid is op zich niks mis, zegt Reynders, je neemt met vlinders in je buik echter niet de slimste beslissingen. Terwijl de vraag met wie je je leven gaat delen wel een behoorlijk belangrijk besluit is. Dat je beter niet kunt nemen als je leidt aan een dwangneurose en blind bent. "Verliefdheid duurt gemiddeld 18 tot 24 maanden. Daarna normaliseert het serotinegehalte in je hersenen weer, vallen je oogkleppen af en ga je realistischer naar de partner kijken. Karaktereigenschappen die je in het begin nog leuk en spannend vond worden dan irritant." Het is dus uitermate onverstandig om op basis van verliefdheid in een relatie te stappen. Het kan een heel naar leven opleveren. Of een onnodige scheiding. De seksuoloog is voor slow-daten in plaats van speeldagen. En ze raadt aan: neem geen vergaande beslissingen als je blind bent van verliefdheid. Samenwonen en trouwen kan altijd nog.