Vorige maand kondigde president Obama een nieuw langetermijndoel aan: alle kernwapens de wereld uit. Maar is zo'n doel wel realistisch? Volgens Foreign Policy is de doelstelling niet alleen onhaalbaar, maar ook gevaarlijk. Ten eerste is het ondenkbaar dat alle landen ter wereld (dus ook Iran en Noord-Korea) zich regelmatig op kernwapens zullen laten controleren. En zelfs als ze dat in het begin wel zouden doen, dan nog is er geen garantie dat ze daar tien of twintig jaar later niet mee zouden ophouden. Daarbij illustreert het "alle oorlog de wereld uit"-initiatief uit de jaren twintig, waar de topdiplomaten van die periode enorm veel tijd in gestoken hadden, de naïviteit van dit voorstel. Vrijwel alle landen ter wereld tekenden het Kellogg-Briand-pact, dat oorlog totaal verwierp. Het resultaat is bekend. Het gevaarlijke aspect aan deze doelstelling is dat het afleidt van andere, haalbaarder doelen omtrent kernwapens. Als je alle tijd en energie besteedt aan het verbannen van alle kernwapens binnen vijftig jaar, dan houd je minder tijd over voor bijvoorbeeld het ontwikkelen van een beveiligingscode voor atoombommen, die ervoor zorgt dat terroristen er niets mee kunnen.