Eindelijk bewezen: hier liggen Hitler's laatste resten

Over de dood van Hitler deden jarenlang allerlei complottheorieën de ronde. Maar nu, na 73 jaar, is er eindelijk uitsluitsel. Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat hij wel degelijk op 30 april 1945 is gestorven in zijn bunker in Berlijn. Rusland bezit zijn laatste resten. De speurtocht heeft decennia geduurd. Vooral omdat de Russen de rest van de wereld zand in de ogen strooiden. Stalin krijgt op 27 mei 1945 een autopsierapport onder ogen van Hitler en Eva Braun. Daarin staat dat de tandartsassistent van Hitler zijn gebit herkent. "Dood door cyaankali", klinkt het verder. Maar dat is niet het bericht dat Stalin de wereld instuurt. "Hitler houdt zich verborgen," zegt hij. "Is gevlucht met een duikboot. Naar Japan. Of naar Argentinië. Misschien naar Spanje, bij Franco." Ondertussen heeft contraspionagedienst SMERSJ de lijken in het grootste geheim begraven in Finow bij Berlijn en nog twee keer herbegraven. Uiteindelijk zijn de familie Goebbels, generaal Krebs, de honden en Hitler en Eva Braun onder de grond terechtgekomen op een militair domein in Magdeburg. In april 1970 worden de graven geopend en de resten verbrand. Een schedelfragment en stuk onderkaak is alles wat er nog over is. Moskou houdt vol dat de Führer nooit is gevonden en de meest wilde verhalen blijven rondgaan. Later geven ze wel toe dat een stuk schedel en een deel van het gebit, die opduiken in een staatsarchief wel degelijk van Hitler zijn, maar bewijs is er niet. Uiteindelijk mogen de Russisch-Amerikaanse documentairemaakster Lana Parshina, de Franse journalist Jean-Christophe Brisard en Franse wetsdokter Philippe Charlier de overgebleven lichaamsdelen zien. Het schedelfragment zit in een oude diskettebox, de onderkaak in een sigarendoosje. Charlier vergelijkt de foto's van de tanden met oude rontgenfoto's van Hitlers gebit en toont daarmee wetenschappelijk aan dat de onderkaak toebehoort aan de Führer. De doodsoorzaak is lastiger. Resten van cyaankali kunnen niet worden bewezen. Wel kan een schot in de mond worden uitgesloten. Een schot door de slaap zou dan als doodsoorzaak overblijven. Parshina en Brisard hebben hun zoektocht beschreven in een nieuw boek, getiteld 'De dood van Hitler, het ware verhaal'.

Bron(nen): De Morgen