Liever een dochtertje? Ook dat kan.

Achthonderd dollar. Dat kost het om je spermacellen te verdelen in de snelle jongens (met het mannelijke Y chromosoom) en de langzamere zaadcellen met het vrouwelijke X-chromosoom. Een schimmige en onbetrouwbare methode aangeboden in Michigan, VS. Een meer betrouwbare methode in een high-profile kliniek komt al snel neer op achttienduizend dollar. Hoewel in landen als China en India de voorkeur sterk uitgaat naar jongetjes, is in Amerika een trend gaande waarbij moeders veel geld uitgeven aan allerlei procedures om maar een meisje te mogen baren. Het zelf kunnen kiezen van het geslacht van een kind is inmiddels uitgegroeid tot een business met een omzet van $100 miljoen per jaar en er worden jaarlijks zo’n 4000 tot 6000 procedures uitgevoerd. Vruchtbaarheidsspecialisten voorzien een explosieve groei in de nabije toekomst in geslachtbepaling, nu koppels meer gewend raken aan het idee dat zij zelf het geslacht van hun baby kunnen bepalen. Een veelgebruikte methode is Preïmplantatie Genetische Diagnostiek (PGD), waarbij een embryo op geslacht wordt gescreend voordat het wordt ingeplant. Amerika is één van de weinige landen waar PGD nog legaal is voor het vooraf bepalen van het geslacht van het kind. In Nederland wordt het gebruikt om te screenen op ernstige erfelijke aandoeningen in de embryo. Ondanks de vele bezwaren van medische ethici lijkt het er sterk op dat het kiezen van het geslacht van een baby legaal en ongereguleerd zal blijven in de Verenigde Staten, en in de toekomst een miljarden industrie zal worden. Dus zeg het maar. Een jongen of een meid?

Bron(nen): Slate Magazine