Voor zijn nieuwe programma Vreemdgaan onderzoekt Filemon Wesselink (40) onze monogame cultuur. Met zijn nieuwe partner bespreekt hij onder meer het thema vreemdgaan. De Volkskrant vroeg hem naar zijn eigen relaties en meer in het bijzonder naar zijn scheiding. "Het deed heel veel pijn."
Blind Filemon vindt dat hij blind is geweest voor zijn relatieproblemen. "Ik denk dat als we minder blind waren geweest we nog wel bij elkaar hadden kunnen blijven. Al was het wel moeilijk gebleven. Dat ligt aan de combinatie van onze karakters, denk ik. Mijn ex was in mijn beleving niet iemand die heel duidelijk zei wat ze wilde, waar ze stond, misschien ook omdat ze dat niet wist. Ik weet heel goed wat ik wil. En dan ben je geneigd meer ruimte op te eisen."
Ruimte "De ruimte die ik innam werd steeds groter en die van haar steeds kleiner. Zo is het langzaam scheef gegroeid. Tot zij zich op een dag afvroeg: wie ben ik eigenlijk nog? Ik zag het te laat. Maar zij heeft het ook te laat aangegeven, vind ik. Uiteindelijk heeft zij ervoor gekozen om een einde aan de relatie te maken. Dat ben ik niet geweest. Ik ben opgevoed met het idee dat als je drie kinderen hebt, je je verantwoordelijkheid moet nemen. Maar zij kon dat echt niet meer. En ik kon haar niet dwingen om te blijven."
Angst Voortaan is hij alerter in de liefde. "Mijn angstvisioen was dat het leven ophoudt als je gaat scheiden. Dat ik daar nooit overheen zou komen. Toen ik dacht: zij gaat nu echt de knoop doorhakken, ging er zo veel angst door mij heen. Als ze dat doet, zak ik door het ijs, vreesde ik. En het deed ook heel veel pijn. Maar ik ben er niet dood van gegaan."