Misschien is Marco Borato de keurige huisvader (een keer een affaire) die hij zegt te zijn, maar misschien ook niet. Misschien doet hij het wel met kleine meisjes. Ooit ging het in de media niet over onbewezen. Ooit werd iemands leven pas verwoest als daar stevige bewijzen voor ernstig wangedrag tegenover stonden. Maar die tijden zijn – nu ook in Nederland – voorbij. Want er zijn nu juice channels. Dat zijn internetkanalen waar sappige roddels worden besproken en vaak ook als feiten gepresenteerd.
Dat was al een tijdje zo, maar rond Marco Borsato kwamen de juice channels tot wasdom. Via de Popcornshow van Yvonne Coldeweijer en een YouTubekanaal ('Roddelpraat') van Jan de Roos (ja die) en Dennis Schouten worden daar al een paar maanden roddels over het privéleven van Marco Borsato gedeeld met de kijkers. Roddelpraat beschuldigde Marco Borsato zonder bewijs van seksueel grensoverschrijdend gedrag richting een minderjarig meisje. Google op 'Marco Borsto' en je ziet dat de geruchten hun werk hebben gedaan. Volgens Roos heeft hij geen bewijs nodig. Hij zegt niet dat Borsato een seksuele delinquent is, hij oppert het alleen. En daarvoor heb je geen bewijs nodig, vindt hij.
De kwestie Borsato wordt volgens NRC beschouwd als een testcase voor de houdbaarheid van deze digitale uitdagers van de roddelpers. Durven zij het aan om ook ernstige beschuldigingen te verspreiden zonder ruggensteun van een uitgever of juristen?
Vermoedelijk verdienen Coldeweijer en Roos zoveel geld aan het verspreiden van geruchten dat ze niet vanzelf zullen ophouden. Marco Borsato heeft aangekondigd justitie in te schakelen.