Leaving Neverland: waarom we de muziek van Michael Jackson moeten boycotten

Het werd van tevoren gezegd en het klopt: wie de documentaire Leaving Neverland heeft gezien kan niet anders dan concluderen dat Michael Jackson kleine jongetjes seksueel heeft misbruikt. Wade Robson en James Safechuck vertellen in de vier uur durende docu hoe zij als kleine jongetjes samen met hun moeders langzaam werden ingepalmd door de King of Pop. De innige vriendschap mondt uiteindelijk uit in seksueel misbruik. Op dat moment zien de kinderen er weinig kwaads in. Het doet nog het meest pijn als Jackson, die zegt zielsveel van hen te houden, ze schaamteloos inruilt voor jongere exemplaren. Hoe ze hun geheim jarenlang voor zich hielden en zelfs in de rechtbank ontkenden dat er iets aan de hand was maken ze heel aannemelijk. Pas als ze zelf kinderen krijgen en zich indenken dat hen zoiets zou overkomen voelen ze woede ontstaan, een woede die zo groot wordt dat ze wél willen vertellen over het misbruik in hun jeugd. De details daarvan komen uitgebreid aan het licht en zijn soms zo walgelijk dat je bijna niet verder kunt luisteren. Aan het eind wordt duidelijk hoe Jackson het leven van de mannen en hun families heeft ontwricht en verwoest. Het schuldgevoel bij de moeders is immens. Starstruck als ze waren stonden ze immers toe dat hun jonge kind de nacht doorbracht bij een volwassen man. Natuurlijk ontbreekt het in de docu aan wederhoor en zijn er behoorlijk wat details die niet lijken te kloppen. Ook kun je je afvragen hoe de mannen 25 jaar later zich nog zo gedetailleerd kunnen herinneren wat er is gebeurd, maar in de film komen zeker acht mensen uit verschillende families aan het woord. Het is onwaarschijnlijk dat die allemaal willen meewerken als het één grote leugen zou zijn. Dat in combinatie met de dingen die wel bewezen zijn, dat Jackson met de jongens sliep en douchte bijvoorbeeld, maakt het een vrij geloofwaardig verhaal. En dan is Michael Jackson, hoe mooi zijn muziek misschien ook was, gewoon een pedofiel, die met zijn zieke gedrag het leven van een heleboel jongetjes heeft verpest. Normaal gesproken willen we niets te maken hebben met dat soort mensen. Nu dus ook niet. Het is tijd om afstand te nemen van het icoon dat Michael Jackson was. En ja, misschien moeten we zijn muziek ook maar niet meer draaien, want kun je nog genieten van iets dat is gemaakt door iemand die (hoogstwaarschijnlijk) zulke verschrikkelijke dingen heeft gedaan?