Toen Lady Di, zijn
moeder, dood ging in een Parijse verkeerstunnel was prins Harry 12. Hij besloot zijn kop in het zand te steken voor zijn emoties. "Mijn manier om ermee om te gaan was mijn kop in het zand te steken, te weigeren om ooit aan mijn moeder te denken, want waarom zou dat helpen? Het zou je alleen maar triest maken, het brengt haar niet terug. Dus vanuit emotioneel perspectief dacht ik 'ok, laat je emoties nooit ergens deel van uitmaken'. Toen hij halverwege de 20 was liep hij emotioneel vast. Hij werd onevenwichtig en het was chaos in zijn hoofd."Ik ben waarschijnlijk op verschillende momenten erg dicht bij een complete zenuwinzinking geweest toen alle soorten van verdriet, leugens en misvattingen vanuit alle hoeken op je afkomen. " Zijn broer Willian en anderen raadde hem aan in therapie te gaan en uiteindelijk deed hij dat. En aan de Daily Telegraph zegt hij dat dat hem erg heeft geholpen.