In alle soorten en maten trekken ze aan me voorbij: pikken, poezen, aarzen, pruimen, roeden, dozen, fluiten, konten, mutsen – ik ben pas een paar uur op de Buchmesse, maar ik kan nu al geen voor- of achterbibs meer zien. De internationale uitgeverswereld heeft zich, het enorme verkoopsucces van Vijftig tinten grijs indachtig, en masse op de erotica gestort. Op de damesporno meer precies, het eenvoudige gooi- en smijtwerk zonder literaire of intellectuele ambitie. Het gaat om De Daad immers, niets meer en niets minder, liefst een beetje hard en van achteren, ‘want dat vinden vrouwen lekker’, lispelt een zwetende Zweedse uitgever die net iets te dichtbij komt zitten.