'In de wetenschap is al lang geweten dat borstkankerscreening kwakzalverij is', zegt de Vlaamse arts epidemioloog Luc Bonneux. Hij heeft net zijn boek '
En ze leefden nog lang en gezond' uitgebracht en
borstkanker is maar één voorbeeld van hoe gezondheid een industrie is geworden.
Vrouwen moeten veel beter geïnformeerd worden. De informatie die ze van de overheid krijgen, is bedrieglijk. Zo wordt aan vrouwen boven de 50 (die in het screeningsprogramma zitten) verteld dat in 70% van de gevallen een borstbesparende operatie kan uitgevoerd worden in plaats van een volledige borstamputatie. 'Dat is complete nonsens. Eerder het omgekeerde is waar', aldus Bonneux. Vrouwen worden behandeld voor een ziekte die ze niet hebben. Bovendien is screening heel duur, in verhouding tot het resultaat. Zo moet je 5.000 mammografieën maken om 1 sterfgeval te voorkomen.
Als je je 25 jaar lang laat screenen op borstkanker neemt de kans op sterfte met 0,2% af. Je hebt ook 2% procent kans dat men een tumor vindt, die anders niet ontdekt zou zijn. En 12% kans dat je een biopsie moet laten doen van borstweefsel na een mammografie die vals positief is. Bovendien is van die 2% tumoren die ontdekt worden slechts 1/3 een kankergezwel waarvan men niet weet of dat het gezwel echt problematisch zal worden. Met andere woorden, er worden dus heel wat vrouwen behandeld met chemotherapie, bestraald enz., die perfect gezond zijn.
Screening van prostaatkanker is nog veel problematischer. 'Het onderzoek daarnaar is gewoon onethisch, omdat er zoveel schade wordt veroorzaakt', vindt Bonneux. Er is namelijk - net zoals bij borstkankerscreening - een enorme overbehandeling. Om 1 sterfgeval te voorkomen, moet je 50 mannen behandelen voor prostaatkanker. Maar die behandeling is zeer schadelijk en maakt mannen in grote getale impotent en incontinent.