"Ik was enorm boos op Joost. Joost was zo vreselijk boos geweest om wat onze vader had gedaan, en nu doet hij ons dit aan." Alexander Zwagerman is de tien jaar jongere broer van Joost. Hij komt uitgebreid aan het woord in een mooi interview in het
Nederlands Dagblad, wat vermoedelijk te maken heeft met het feit dat hij het katholicisme van zijn ouderlijk huis verruilde voor het protestantisme. Alexander (werkzaam in China) was de zoon van wie werd gevreesd dat hij ooit een eind aan zijn leven zou maken. Hij lijkt op zijn vader, die ook een poging deed.
Aan het ND vertelt hij hoe hij van zijn woede afkwam
"Tussen het overlijden van Joost en de begrafenis was ik bij mijn
moeder in Alkmaar, omdat ik geen huis meer heb in Nederland. Op zondagmorgen zei ik tegen mijn moeder: ik ga even naar de pinkstergemeente in Alkmaar. (....) Ik zei: ‘‘Ik zou wel naar de begraafplaats in Bergen willen, waar hij komt te liggen. Wat wij op die begraafplaats in Bergen beleefden, was precies andersom. Er werd voor ons, in dat wrede en oneerlijke universum, enigszins orde geschapen. Toen ik Joost voor het laatst kon zien in het uitvaartcentrum in Haarlem, zei ik tegen hem: ‘‘Ik ben niet meer boos op je, ik zal ook nooit meer boos op je zijn.’’ Maar ik besef dat ik echt van mijn boosheid verlost moest worden, anders zou ik daar nog boos hebben gestaan bij het graf.’
. ‘Zijn dood kwam voor mij als een donderslag bij heldere hemel’, zegt Alexander. ‘Ik wist van zijn depressies, uiteraard, maar na al zijn schrijven over zelfdoding had ik niet verwacht dat hij er zelf toe zou overgaan.’
‘Mijn moeder moest het horen van de politie, die kwam bij haar aan de deur. Ze zei, op dat moment: ‘‘Het is iets met Joost zeker …?’’ Dus op dat moment vermoedde ze dat wel. Maar vreemd genoeg zei ze een paar dagen later tegen me: ‘‘Als de politie tien jaar eerder op de stoep had gestaan, had ik gezegd: Het is iets met Sander"
lees verder bij het ND