Schaarste en de aanpak van armoedebestrijding in Nederland

Het boek '' van Sendhil Mullainathan (econoom aan Harvard) en Eldar Shafir (psycholoog aan Princeton) is nu ook vertaald en heet '. Of het nu om materiële of immateriële beperkingen gaat, zoals een gebrek aan tijd en sociale contacten: schaarste geeft niet alleen de grenzen aan, maar bepaalt voor een groot deel ook hoe we ons binnen deze grenzen gedragen. Het boek biedt een nieuw perspectief op menselijk gedrag. Als je schaarste ervaart, verandert dat zelfs je manier van denken. Het heeft invloed op wat we zien, op onze afwegingen, en uiteindelijk op onze beslissingen en op ons gedrag. Armoede (langdurige schaarste) zorgt ervoor dat je moeilijk nieuwe vaardigheden aan kan leren en gebrek aan tijd zorgt ervoor dat je op de lange termijn steeds minder verstandigere beslissingen nemen. ‘Schaarste graaft haar eigen valkuil’, schrijven Mullainathan en Shaffir. Zij bieden ‘een heel andere verklaring voor het feit dat arme mensen arm blijven, dat drukbezette mensen achter zichzelf aan blijven hollen, dat vereenzaamde mensen eenzaam blijven en dat diëten zo vaak mislukken.’ Op woensdag 11 december geeft Eldar Shafir een lezing in . Hij presenteert nieuwe inzichten in de oorzaken van armoede en pleit voor een nieuwe manier van armoedebestrijding. Een panel met o.a. Freek Ossel (wethouder Amsterdam met portefeuille armoede) en Rutger Bregman (historicus en journalist voor o.a. ) zal hierop reageren en met het publiek in discussie gaan over de aanpak van armoedebestrijding in Nederland.

Bron(nen): New Scientist Nl