Annejet van der Zijl over de lege ijdeltuiterij van Daan Roosegaarde

Daan Roosegaarde, expert in de marketing van zijn eigen streekverhalen, wil de afsluitdijk oppimpen tot ‘het internationale visitekaartje voor de Nederlandse waterbouw, innovatie en Dutch Design’ middels een ‘beleefcentrum voor toeristen’. En een heuse lichtkunstenaar gaat ‘de beleving’ van de dijk completeren met een lasershow. Daan wil ‘de kracht en kwetsbaarheid van leven met water’ aantonen. ziet er - laten we het voorzichtig formuleren - weinig in. In het Historisch Nieuwsblad: "Om met Dikkertje Dap te spreken: ik sta paf. Ten eerste is er geen mens voor wie deze open deur nog aangetoond dient te worden. Ten tweede kun je dit alleen maar zien als een vernieling van vaderlands erfgoed. Minister Schultz zei het zo treffend: de Afsluitdijk is ‘De Nachtwacht onder de infrastructurele werken’. Wel, Rembrandts meesterwerk beklad je toch ook niet om – ik doe maar een gooi – ‘de fragiliteit van kunst’ aan te tonen?" (....)

Had Roosegaarde enig historisch besef gehad, dan had hij dat geweten, en de bescheidenheid gehad om zich met zijn verfspuiten verre te houden van die dijk. Want van iets wat van zichzelf zo mooi is, heb je met je poten af te blijven. Wat hij doet is lege ijdeltuiterij, die haaks staat op alles waar de stoere mannen die deze dijk aanlegden zich sterk voor maakten."

Bron(nen): Historisch Nieuwsblad