Het lijdt geen twijfel welk parfum de beroemdste ter wereld is: Chanel No. 5. Het schijnt dat iedere dertig seconde iemand ergens een fles van het parfum koopt. En dan was er Marilyn Monroe, zij verklaarde niets te dragen als ze naar bed ging, behalve een paar druppels Chanel No.5. Over deze legendarische geur heeft cultuur historica, Tilar Mazzeo, een boek van ruim 300 bladzijdes geschreven, The Secret of Chanel No.5. The Intimate History of World’s Most Famous Perfume’. Wat aan de ontwikkeling van dit parfum ten grondslag lag, vertelt Mazzeo op NPR: De ongelukkige jeugd van Coco Chanel die als kind door haar ouders was achtergelaten in een Cisterciënzer klooster in het Zuidwesten van Frankrijk. En aangezien Cisterciënzers geloofden in de symboliek van cijfers, lag dat aan de wortel van Chanels obsessie met het cijfer vijf, dat ook haar gelukscijfer was. Maar tijdens haar verblijf in het klooster werd bij haar ook de interesse voor geuren opgewekt. Ze hield vooral van de frisse geur van schone was en een schoongewassen huid. Tegen de tijd dat Chanel haar parfum ging ontwikkelen, had ze al een hele reeks rijke mannen versleten. Zo’n type droeg volgens de normen van die tijd zware, exotische geuren als jasmijn en musk. ‘Had je jasmijn op, dan gold je als temperamentvol en opwindend. Een fatsoenlijke jonge vrouw zou eerder rozen of viooltjes opdoen’, zegt Mazzeo. Chanel vond echter dat een vrouw niet naar bloemetjes moesten ruiken, maar als een vrouw. Dus ontwikkelde ze een geur die was samengesteld uit jasmijn en musk maar ook uit nieuwe chemicaliën als aldehyden die zorgden voor de geur van schoon wasgoed. Deze combinatie gold in die tijd als revolutionair. Negentig jaar nadat Chanel voor het eerst het parfummonster onder haar neus hield, is de geur nog steeds een bestseller. En dat is toch wel bijzonder.