In haar Zuid-Franse woonplaats Ramatuelle is op de leeftijd van 93 actrice en zangeres Juliette Gréco overleden. Na de oorlog maakte ze in de theaters van Saint German furore met het vertolken van chansons van Brel, Gainsbourg, Vian, Roda-Gil en Miossec.
Tijdens de bezetting van Frankrijk zat haar moeder in het
verzet en was zij daar zelf ook bij betrokken. Toen ze gevangen werd genomen, werd ze niet gedeporteerd wegens haar jonge leeftijd.
In 1945 ontdekte Gréco het intellectuele en het politieke leven in
Parijs. Zij speelde enkele theaterrollen (
Victor ou les Enfants au pouvoir, 1946)
[1] en werkte aan een radio-uitzending gewijd aan
poëzie.
Haar imago was dat van een bijna onbereikbare mysterieuze vrouw, die bij voorkeur zwarte jurken droeg. Die accordeerden goed met haar zwarte haar en donkere ogen. Haar gewaagde lied "Déshabillez-moi" blijft bekend.
Ze werd beroemd, trouwde een paar keer, deed een zelfmoordpoging en bleef tot op hoge leeftijd een Frans idool