"Hoe veel doden zijn er nodig voordat hij weet dat er al veel te veel gestorven zijn." Geen literatuur? 7 teksten

Cultuur
donderdag, 13 oktober 2016 om 19:11
welingelichtekringen header 1

Aan jullie Heren van de Oorlog aan jullie die alle kanonnen maken aan jullie die de vliegtuigen des doods maken aan jullie die de grote bommen maken aan jullie die zich verschuilen achter facades aan jullie die zich verschuilen achter je bureau ik wil jullie even laten weten ik zie door jullie maskers heen. Aan jullie die niets anders doen dan bouwen voor vernietiging je speelt met mijn wereld alsof het jouw speeltje is Je duwt een geweer in mijn hand en je ontwijkt mijn blik en je draait je om en rent weg als de snelle kogels fluiten Zoals de aloude Judas lieg je en bedrieg je Dat men een wereldoorlog kan winnen wil je mij doen geloven Maar ik zie door je heen en ik kijk door je hoofd zoals ik kijk door het water dat loopt door de goot Je monteert de trekker die anderen moeten overhalen dan kijk je rustig toe hoe het dodental oploopt je verstopt je in je villa terwijl het bloed van jonge mannen uit hun lichaam stroomt en verdwijnt in de grond Je hebt de grootste angst gezaaid die ooit kan worden gezaaid de angst om kinderen op deze wereld te zetten en voor het bedreigen van mijn ongeboren kind zonder naam je bent niet waard het bloed dat door je aderen stroomt Wat weet ik nou om buiten mijn beurt te praten misschien zeg je dat ik nog jong ben misschien zeg je dat ik onervaren ben maar er is één ding dat ik weet hoewel ik jonger ben dan jij zelfs Jezus zou nooit hebben vergeven wat jij nu doet Mag ik je één vraag stellen smaakt je geld je zo goed zal het je vergeving kunnen kopen denk je dat het zou kunnen ik denk dat je zal merken als de dood zijn tol komt eisen dat al het geld dat je hebt verdiend nooit je ziel terug kan kopen En ik hoop dat je sterft en dat die dag snel komt dan zal ik je kist volgen in de bleke namiddag en ik kijk hoe men je neerlaat in je diepe groeve en ik blijf staan boven je graf tot ik er van zeker ben dat je dood bent"Blowin' In The Wind"

How many roads must a man walk down Before you call him a man? How many seas must a white dove sail Before she sleeps in the sand? Yes, and how many times must the cannon balls fly Before they're forever banned?The answer, my friend, is blowin' in the wind The answer is blowin' in the wind.Yes, and how many years can a mountain exist Before it is washed to the sea? Yes, and how many years can some people exist Before they're allowed to be free? Yes, and how many times can a man turn his head And pretend that he just doesn't see? The answer, my friend, is blowin' in the wind The answer is blowin' in the wind. Yes, and how many times must a man look up Before he can see the sky? Yes, and how many ears must one man have Before he can hear people cry? Yes, and how many deaths will it take 'til he knows That too many people have died? The answer, my friend, is blowin' in the wind The answer is blowin' in the wind.

Ain't it just like the night to play tricks when you're tryin' to be so quiet ? We sit here stranded, though we're all doing our best to deny it And Louise holds a handful of rain, tempting you to defy it Lights flicker from the opposite loft In this room the heat pipes just cough The country music station plays soft But there's nothing really nothing to turn off Just Louise and her lover so entwined And these visions of Johanna that conquer my mind.In the empty lot where the ladies play blindman's bluff with the key chain And the all-night girls they whisper of escapades out on the D-train We can hear the night watchman click his flashlight Ask himself if it's him or them that's really insane Louise she's all right she's just near She's delicate and seems like the mirror But she just makes it all too concise and too clear That Johanna's not here The ghost of electricity howls in the bones of her face Where these visions of Johanna have now taken my place.Now, little boy lost, he takes himself so seriously He brags of his misery, he likes to live dangerously And when bringing her name up He speaks of a farewell kiss to me He's sure got a lotta gall to be so useless and all Muttering small talk at the wall while I'm in the hall Oh, how can I explain ? It's so hard to get on And these visions of Johanna they kept me up past the dawn. Inside the museums, Infinity goes up on trial Voices echo this is what salvation must be like after a while But Mona Lisa musta had the highway blues You can tell by the way she smiles See the primitive wallflower frieze When the jelly-faced women all sneeze Hear the one with the mustache say, "Jeeze I can't find my knees." Oh, jewels and binoculars hang from the head of the mule But these visions of Johanna, they make it all seem so cruel. The peddler now speaks to the countess who's pretending to care for him Saying, "Name me someone that's not a parasite and I'll go out and say a prayer for him." But like Louise always says "Ya can't look at much, can ya man." As she, herself prepares for him And Madonna, she still has not showed We see this empty cage now corrode Where her cape of the stage once had flowed The fiddler, he now steps to the road He writes everything's been returned which was owed On the back of the fish truck that loads While my conscience explodes The harmonicas play the skeleton keys and the rain And these visions of Johanna are now all that remain.

There is a house down in New Orleans they call the rising sun And it's been the ruin of many a poor girl and me, oh God, I'm one.My mother was a tailor, she sewed these new blue jeans My sweetheart was a gambler, Lord, down in New Orleans.Now the only thing a gambler needs is a suitcase and a trunk And the only time when he's satisfied is when he's on a drunk. He fills his glasses up to the brim and he'll pass the cards around And the only pleasure he gets out of life is rambling from town to town. Oh tell my baby sister not to do what I have done But shun that house in New Orleans they call the rising sun. Well with one foot on the platform and the other foot on the train I'm going back to New Orleans to wear that ball and chain. I'm going back to New Orleans, my race is almost run. I'm going back to end my life down in the rising sun. There is a house in New Orleans they call the rising sun And it's been the ruin of many a poor girl and me, oh God, I'm one.

Oh, where have you been, my blue-eyed son? And where have you been my darling young one? I've stumbled on the side of twelve misty mountains I've walked and I've crawled on six crooked highways I've stepped in the middle of seven sad forests I've been out in front of a dozen dead oceans I've been ten thousand miles in the mouth of a graveyard And it's a hard, it's a hard, it's a hard, and it's a hard It's a hard rain's a-gonna fall.Oh, what did you see, my blue eyed son? And what did you see, my darling young one? I saw a newborn baby with wild wolves all around it I saw a highway of diamonds with nobody on it I saw a black branch with blood that kept drippin' I saw a room full of men with their hammers a-bleedin' I saw a white ladder all covered with water I saw ten thousand talkers whose tongues were all broken I saw guns and sharp swords in the hands of young children And it's a hard, it's a hard, it's a hard, and it's a hard It's a hard rain's a-gonna fall.And what did you hear, my blue-eyed son? And what did you hear, my darling young one? I heard the sound of a thunder that roared out a warnin' I heard the roar of a wave that could drown the whole world I heard one hundred drummers whose hands were a-blazin' I heard ten thousand whisperin' and nobody listenin' I heard one person starve, I heard many people laughin' Heard the song of a poet who died in the gutter Heard the sound of a clown who cried in the alley And it's a hard, it's a hard, it's a hard, it's a hard And it's a hard rain's a-gonna fall. Oh, what did you meet my blue-eyed son ? Who did you meet, my darling young one? I met a young child beside a dead pony I met a white man who walked a black dog I met a young woman whose body was burning I met a young girl, she gave me a rainbow I met one man who was wounded in love I met another man who was wounded in hatred And it's a hard, it's a hard, it's a hard, it's a hard And it's a hard rain's a-gonna fall. And what'll you do now, my blue-eyed son? And what'll you do now my darling young one? I'm a-goin' back out 'fore the rain starts a-fallin' I'll walk to the depths of the deepest black forest Where the people are a many and their hands are all empty Where the pellets of poison are flooding their waters Where the home in the valley meets the damp dirty prison And the executioner's face is always well hidden Where hunger is ugly, where souls are forgotten Where black is the color, where none is the number And I'll tell and speak it and think it and breathe it And reflect from the mountain so all souls can see it And I'll stand on the ocean until I start sinkin' But I'll know my song well before I start singing And it's a hard, it's a hard, it's a hard, and it's a hard It's a hard rain's a-gonna fall.

Hoi! Meneer de Tamboerijnman, speel een liedje voor mij Ik ben niet moe, en er is geen plek waar ik heen ga Hoi! Meneer de Tamboerijnman, speel een liedje voor mij In de jingle-jangle ochtend, zal ik je volgen Ondanks dat ik weet dat het avondimperium veranderd is in zand Verdwenen uit mijn hand Laat me blind achter, maar nog steeds slaap ik niet Mijn vermoeidheid verwondert me, ik ben gebrandmerkt op mijn voeten Ik heb niemand die ik kan ontmoeten En de oude lege straten zijn te dood om te dromen Hoi! Meneer de Tamboerijnman, speel een liedje voor mij Ik ben niet moe, en er is geen plek waar ik heen ga Hoi! Meneer de Tamboerijnman, speel een liedje voor mij In de jingle-jangle ochtend, zal ik je volgen Neem me mee op reis op je magisch deinend schip Mijn zintuigen zijn naakt, mijn handen kunnen geen grip voelen Mijn tenen zijn te doof om te stappen, wachten alleen voor de hakken van mijn laarzen Om rond te dwalen Ik ben er klaar voor om overal heen te gaan, ik ben klaar om te verdwijnen In mijn eigen parade, spreek je dansspreuk over me uit Ik beloof dat ik het zal ondergaan Hoi! Meneer de Tamboerijnman, speel een liedje voor mij Ik ben niet moet, en er is geen plek waar ik heen ga Hoi! Meneer de Tamboerijnman, speel een liedje voor mij In de jingle-jangle ochtend, zal ik je volgen Ondanks dat je gelach hoort, draaiend, gek dansend voor de zon Het is niet op iemand gericht, ik ga gewoon rennend op de vlucht En behalve de lucht zijn er geen hekken En als je vaag de sporen hoort van de dansende rijmen Voor jouw tamboerijn in de tijd, is het enkel een clown in vodden die achtergelaten is Ik zou er geen aandacht aan schenken, het is gewoon de schaduw Die je ziet, welke hij achterna gaat Hoi! Meneer de Tamboerijnman, speel een liedje voor mij Ik ben niet moet, en er is geen plek waar ik heen ga Hoi! Meneer de Tamboerijnman, speel een liedje voor mij In de jingle-jangle ochtend, zal ik je volgen Laat me dan verdwijnen door rookringen van mijn gedachten, Door de mistige ruines van de tijd, ver weg van de bevroren bladeren De spokende, bange bomen, naar het winderige strand Ver weg van de draaiende tak van gekke zorgen Ja, om te dansen onder de diamanten hemel met een hand vrij om te zwaaien Silhouet vormend in de zee, omringd door het circuszand Met al mijn herinneringen en het lot, gedreven diep onder de golven Laat me vandaag tot morgen vergeten Hoi! Meneer de Tamboerijnman, speel een liedje voor mij Ik ben niet moet, en er is geen plek waar ik heen ga Hoi! Meneer de Tamboerijnman, speel een liedje voor mij In de jingle-jangle ochtend, zal ik je volgen

Mr. Tambourine Man