Wij maken ons druk over vrijheid van meningsuiting en of de stad te druk wordt en de kwaliteit van de oliebol. Maar tot 30 jaar geleden was een zeer groot deel van onze mede-aardbewoners met een allesoverheersende vraag bezig: hoe zorg ik dat mijn
kinderen en ik niet verhongeren. Voor miljarden mensen was dat de allesoverheersende vraag. Sindsdien vond een revolutionaire verandering plaats. Het probleem van extreme armoede is niet opgelost, maar het is wel zeer veel kleiner geworden. In Afrika en (op steeds minder plaatsen) in Azie wordt nog honger geleden, maar het aantal mensen dat er door wordt geraakt een veel kleiner dan een generatie geleden. En het percentage mensen op aarde dat in ieder geval voldoende te
eten heeft en de beschikking heeft over behoorlijk
water stijgt nog steeds.