Mensen zijn tegenwoordig banger voor financieel adviseurs dan voor Al Quaida, merkte een Duitse politicus onlangs op. Die waarheid is ook tot filmmakers doorgedrongen. Het filmfestival van Berlijn heeft dit jaar een ware hausse laten zien van films die de globalisering en het vrije-marktdenken bekritiseren.
Het aanbod varieert van de komedie "The Yes Men Fix the World" tot een sober portret van het neo-liberalisme onder de titel "L'Encerclement" (De Omsingeling) tot een cinematogragische bewerking van Naomi Kleins boek "The Shock Doctrine". Zelfs de openingsfilm, "The International" van Tom Tykwers, past in dat beeld. Clive Owen speelt daarin de hoofdrol als een Interpol-agent die de wereld rondrent, terwijl hij jacht maakt op bankiers die betrokken zijn bij duistere wapenhandel, en daarbij niet voor een moord meer of minder terugschrikken. Het is zeker veelzeggend dat enge zakenbankiers tegenwoordig als wapenhandelaren geloofwaardiger zijn dan een Italiaanse maffiafamilie.
Natuurlijk waren de meeste films die in Berlijn te zien waren, al lang in productie voordat de kredietcrisis half oktober in volle hevigheid toesloeg. De filmregisseurs kunnen zichzelf op de borst slaan voor hun vooruitziende blik, en voor velen van hen geldt dat ze niet alleen het ontstaan van de kredietcrisis willen verklaren, maar burgers ook willen aanzetten tot actie. Neem "The Shock Doctrine" - een anderhalf uur durend spervuur van archiefbeelden van onder meer de coup van Pinochet in Chili en de Amerikaanse invasie in Irak. De film hamert op de centrale boodschap van Klein. En dat is dat het vrije-marktdenken steeds gebruik , of beter gezegd: misbruik heeft gemaakt van economische problemen door een 'shock-therapie' toe te passen, waarbij nieuwe privatiseringen en dereguleringen werd doorgevoerd. De film is gemaakt door Michael Winterbottom, die niets wil weten van het verwijt dat hij een complot-theorie propageert.
Bron(nen): Der Spiegel