Lithium wordt ook wel het 'witte goud' genoemd. De Chinese wurggreep op het controleren van aanvoerketens van duurzame transitiegrondstoffen lijkt nog groter te worden, nu Iran de ontdekking van 's werelds een na grootste lithiumreserve bekendmaakt. Wat zijn de consequenties?
“De consequenties zijn best behoorlijk: het brengt het Westen mogelijk in verlegenheid, zeker gezien het Westen veel sancties heeft opgelegd aan Iran. Dat zou de toegang tot lithium uit Iran moeilijker kunnen maken”, legt politiek econoom Ron Stoop uit op Twitter.
“De Iran-Chinarelaties zijn daarentegen een stuk beter. Recent faciliteerde China nog een vredesakkoord tussen ‘aartsrivalen’ Iran en Saudi-Arabië. Iran zou de lithium dus mogelijk liever naar een ‘no questions asked’ regime als China sturen.”
“Dit zou China nogmaals een troefkaart geven in het controleren van de aanvoerketens van transitiegrondstoffen, iets waar ze nu ook al bijkans een wurggreep op hebben.”
Zestig procent van alle zeldzame aardmetalen worden gedolven in China. Als we kijken naar waar de duurzame transitiegrondstoffen worden verwerkt, dan is duidelijk dat China de touwtjes sterk in handen heeft. Het land verwerkt 40% van alle koper, 35% van de nikkel, 65% van het kobalt, 87% van alle 'rare earths' en 58% van alle lithium ter wereld:
“De nieuwe ontdekking kan de koers van het huidige conflict in Iran beïnvloeden. Een nieuwe inkomstenstroom kan broodnodige fondsen het land in laten stromen, zeker nu de economie al op het randje van de afgrond staat”, legt de politicoloog uit.
“Iran heeft naast lithium bovendien ook nog een hoop andere grondstoffen, zoals zink, koper, ijzer, uranium, bauxiet en molybdenum, stuk voor stuk essentieel voor de energietransitie”, aldus Stoop. Er is buitenlandse kennis nodig om de productie op gang te brengen. China en Rusland staan ongetwijfeld te springen om hun 'hulp' aan te bieden en lucratieve contracten te tekenen met de beschimpte leiders van het conservatieve Iran.