Veel Nederlanders kampen met schulden. Maar liefst een op de vijf huishoudens heeft weleens in de financiële problemen gezeten. De hulpverlening voor deze groep laat vaak te wensen over. Dat blijkt wel uit het voorbeeld van Eelke Blokker van het Nu bedenkt hij praktische oplossingen voor mensen die verstrikt zijn geraakt in het web van de bureaucratie, vroeger was hij directeur van een daklozenopvang in Zwolle. Daar ontmoette hij Marcel, zo vertelt hij aan . "Hij had 14.000 euro schuld, waar 48 verschillende instellingen aan werkten, wat bij elkaar opgeteld 269.000 euro per jaar kostte. Hulpverleners gaven dus samen bijna twintig keer het bedrag van de oorspronkelijke schuld uit om zijn problemen op te lossen, maar dan zonder zijn schuld te verhelpen. Volgens Marcel zelf was die schuld zijn belangrijkste probleem. Als we die direct hadden afbetaald, hadden we 255.000 euro over gehad om anderen mee te helpen." "Hij was verstrikt geraakt in bureaucratie," vervolgt Eelke. "Hij had een schuld van 14.000 euro, waarvan 3.000 euro niet-saneerbaar was. Vanwege het niet-saneerbare deel van zijn schuld, kwam hij niet in aanmerking voor schuldsanering. Daardoor kon Marcel zijn schuld van 11.000 euro bij de woningcorporatie ook niet regelen. En dus kwam hij niet meer in aanmerking voor een huis, nergens in Nederland, want je krijgt geen verhuurdersverklaring als je een schuld open hebt staan. Zo kwam het dat hij in de daklozenopvang bleef hangen. Zonder toekomstperspectief." Een verklaring voor de falende zorg heeft Eelke wel. "Als je het geld volgt, zie je dat er niemand belang bij heeft om iets anders met Marcel te gaan doen, omdat iedereen gefinancierd wordt voor zijn problemen, níet voor het oplossen van zijn probleem. Mijn daklozenopvang kreeg 40.000 euro per jaar om Marcel op te vangen. Zou hij uitstromen naar een woning, hadden wij minder inkomsten. Dat is een perverse prikkel. Natuurlijk willen hulpverleners helpen, maar hun goede bedoelingen in combinatie met deze perverse prikkels houden een inefficiënt systeem in stand. We bereiken niet wat we willen en het kost ook nog eens veel geld."