Seksrel Oxfam: "Hulpverleners denken dat ze god zijn"

Het seksschandaal rondom medewerkers van hulporganisatie Oxfam staat niet op zichzelf. Er is veel meer aan de hand in de wereld van de internationale hulpverlening. Daarover schrijft het Algemeen Dagblad. Journaliste Linda Polman, die al lang onderzoek doet naar het onderwerp zegt in de krant dat het fout gaat bij de macht die hulpverleners hebben. "Als ze na een ramp in een land neerstrijken, vormen ze een staat in een staat. Het geld gaat naar de hulporganisaties, niet naar de overheid van het land waarin ze werken. Daardoor belanden mensen in een illusionaire wereld waarin ze denken: ik ben van Oxfam, ik ben God. Je kunt doen waar je zin in hebt.” "Als je een Unicef-shirt draagt, zal niemand je vragen waar je mee bezig bent. Je bent onschendbaar”, stelde ook Andrew McLeod, voormalig afdelingshoofd bij het Emergency Coördination Centre van de VN in The Times. Polman: "Generaliserend kun je zeggen: na een ramp gaan vaak de dure hotels en restaurants weer als eerste open, daar zitten de Westerse hulpverleners. Men wil ons een beeld schetsen dat het allemaal dappere vrijwilligers zijn die er op uit trekken, maar het gaat hier om een industrie waarin vele miljarden omgaan, met alle belangen van dien. Het hoofd van zo’n missie in Haïti is gewoon een CEO, een carrièrehulpverlener die over miljoenen gaat.” Het creëert een ‘expat-bubble’, vertelt de Nederlandse hulpverleenster en mediamaakster Justine Grace Swaab die voor een NGO in Irak werkte. "Sommigen zien dan de locals als ‘de anderen’. En wat ze daarmee uitvoeren zien ze niet direct als een probleem. Als een islamitische vrouw in Mosul haar borsten laat zien aan een Westerse hulpverlener, dan moet hij denken: waarom doet ze dat? Misschien omdat ze geen andere keus ziet om eten te verdienen? Je moet in ieder geval niet met haar naar bed gaan.” Ex-VN’er McLeod voegt toe: "Dit probleem is endemisch voor de sector, het systeem is fout.” Of er nu iets gaat veranderen? Polman weet wel beter: "Ze zijn weer eens betrapt, gaan weer vergaderen en stellen weer een nieuwe gedragscode op. Ondertussen is er nog steeds geen begin van een verandering.”

Bron(nen): AD