In de euro-zone is de werkloosheid sinds het begin van de economische crisis met 30 procent gestegen, in de Verenigde Staten in dezelfde periode is de werkloosheid meer dan verdubbeld.
En neem het grootste Euro-land, Duitsland. Daar wordt door consumenten nog steeds behoorlijk veel geld besteed en is de groei van de werkloosheid nauwelijks groot te noemen.
Reden van dit verschil tussen EU en VS: mensen ontslaan kost in Europa veel geld, en daar deinzen werkgevers voor terug. Verder bedenken Europese overheden allerlei initiatieven(denk aan arbeidstijdverkorting) om de bittere pil te vergulden. In landen waar iets dergelijks niet bestaat (Amerika, Groot-Brittannie, Spanje) zie je onmiddellijk het verschil.
Volgens The Economist is het volgende aan de hand: als je banen subsidieert die eigenlijk niet 'op eigen benen' kunnen staan, vertraag je het herstel. Op die manier houd je als het ware de natuurlijke trekbeweging van werknemers van dode industrieen naar nieuwe bedrijvigheid tegen.
Ja, schrijft het liberale weekblad, het zal wel weer harteloos klinken, maar teveel compassie met de nutteloze werknemer heeft een averechts effect - en zorgt ervoor dat herstel zo lang mogelijk uitblijft.
Bron(nen): The Economist