Waarom het leven pas begint als je 46 bent

Economie
door Admin
zaterdag, 25 december 2010 om 00:00
welingelichtekringen header 1
Iedereen wil oud worden maar niemand wil oud zijn. Oud worden komt met de bekende gebreken, minder vitaliteit, de ogen gaan achteruit en als je even pech hebt, ook je geheugen. Jonge mensen staan over het algemeen zeer vrolijk en positief in het leven. Van jong volwassen tot middelbare leeftijd gaat daarna alles bergafwaarts, tot een punt bereikt is dat we allemaal kennen als de midlife-crisis. Maar daarna gaat het weer omhoog. Naar mate mensen ouder worden verliezen ze hun strakke uiterlijk en geestelijke en mentale fitheid maar ze winnen juist datgene waar ieder mens zijn leven lang naar zoekt: geluk. Na de dip van de midlife-crisis worden mensen juist weer gelukkiger. Het leven heeft de vorm van een U, je geluk gaat eerst omlaag, om daarna weer omhoog te gaan. Dit relatief nieuwe inzicht zorgt ervoor dat steeds meer economen niet meer geloven in de directe relatie tussen geluk en het hebben van veel geld. Inmiddels worden er steeds meer manieren bedacht om geluk zelf te meten. Rolmodel is het landje Bhutan, waar ze niet doen aan het meten van het Bruto Binnenlands Product, maar alleen het Bruto Binnenlands Geluk telt. Zowel in Frankrijk als in Groot-Brittanië hebben regeringen innovatieve economen gevraagd om na te denken over manieren om geluk in eigen land te meten, anders dan door middel van het BBP. Al snel bleek dat er, statistisch gezien, grofweg vier factoren zijn die het geluk van burgers bepalen: geslacht, leeftijd, persoonlijkheid, en extrerne omstandigheden. Vrouwen zijn gemiddeld iets gelukkiger dan mannen (maar ook vatbaarder voor depressies!), neuroten zijn minder gelukkig, extroverte mensen juist gelukkiger. Getrouwde mensen zijn gelukkiger dan ongetrouwde, maar het ongeluk van je baan verliezen heeft een veel grotere impact. Van kinderen in huis wordt je minder gelukkig dan van kinderen uit huis. Tenslotte de leeftijd. Iedereen verwachtte dat iemand van 30 veel gelukkiger is dan iemand van 70. Het totale tegenovergestelde bleek het geval. Niet alleen in het rijke Westen, data uit Afrika geeft hetzelfde beeld. Steeds meer onderzoekers, economen en beleidsmakers raken overtuigd van de U-vorm in het leven. Pas ná je 46ste kan je accepteren dat je niet alles kan krijgen. 
20101218 xjc736
Bron(nen): The Economist