Veel bedroefde gezichten vandaag in B&B Vol liefde. Vooral in Schotland is er een onverwachte wending. Maar mocht je er nog aan twijfelen: Arno en Niels hebben het slaapverwekkend leuk samen.
In Hoedspruit eindigt de sushidate in mineur: Mirjam klaagt dat Marcel zoals verwacht geen enkele vraag stelde en de sushimaster zelf voelt nu ook aan dat het kansloos is. Te trots om af te wachten tot hij zelf de bons krijgt, besluit de visfan dat zijn tijd tussen de leeuwen en olifanten erop zit. "Ik kan het niet mooier maken dan het is, maar het raakt me wel", een traan biggelt over zijn wangen. "De kapitein verlaat zijn zinkende schip", aldus de voice-over. De vraag is nu of Mirjam met Rick niet een net zo vermoeiend type in huis heeft: hij blijft maar zingen en er mag nog gewerkt worden aan de songteksten. "Misschien moet ik jou beter leren kennen, misschien als er liefde bestaat. Wat moet ik zeggen? Het is nooit te laat." En dan: "Mirjam is jouw naam, Mirjam laten we verdergaan." Vrolijk is-ie wel, de Nieuw-Zeelander op blote voeten.
Kriebels op het Franse platteland
Op de Franse markt bloeit de liefde op tussen Arno en Niels. Het duo slentert, het koopt kaas en worst, het drinkt koffie en het voelt alsof ze elkaar al jaren kennen, verzekert Arno een keer of drie. "Ik heb wel een kriebel, ik ga wel aan." Ja, Arno. Emil - die oh zo leuke man - verdwijnt pijlsnel naar de achtergrond. Zelf heeft de Amsterdammer ook niet veel met de kippetjes en de rucola, laat staan met het uitgestrekte niets van Midden-Frankrijk. Wie googelt op het plaatsje Payzac (974 inwoners) krijgt steeds plaatjes van dezelfde kerk te zien, het hoogtepunt in de wijde omtrek (op de B&B van Arno na natuurlijk).
Lust op het kasteel
Joyce verovert ondertussen het hart van de bronstige kasteelheer, die goed en slecht nieuws heeft. Dan ontspint zich een smerig gesprek, waarin hij zijn geslachtsdeel streng toespreekt. "Voor je er was, is er wat gebeurd. Maljoeska (haar naam is al vergeten) ging hier aan tafel zitten met die voorgevel. Iedereen was weg, we zitten met zijn tweeën." Hij blijkt te zijn besprongen, hij kon er niks aan doen. Ze trok de broek van zijn billen. "Lust voelde ik, anders niks." De naïeve yogajuf gelooft Albert eerder dan Malgosja, die zei dat hij twee nachten in haar bed had doorgebracht. "Stoute jongen hè, stout geweest", zegt Albert over zichzelf. "Foei, en Sjaak af", wijst hij naar zijn jongeheer.
Gelukkig laat de montage het daarbij en komt er snel weer een nieuwe dame op bezoek. Alice en Albert gaan heel lang terug, haast de Brabantse interieurstyliste zich te zeggen. De zonnebankbruine zestiger voelt niet als concurrentie voor Joyce. "Ik ben een stuk jonger", klinkt het vileiner dan we van haar gewend zijn.
Drama in Schotland
Voelt Els het in Schotland al aankomen of dekt ze zich in als ze reageert op RJ's voorstel om te praten? "Het zal wel een hekkensluiter worden." En dat wordt het ook. Arme Els. "Je bent een fantastisch mens en ik ben gek op je en misschien wel meer dan dat. Maar ik merk in andere settings dat het ongemakkelijk wordt. Dus ik dacht: Els, misschien moeten hier onze wegen scheiden", zegt de Schotse jager. Een rare conclusie voor iemand "waar je misschien wel meer dan gek op bent". De vriendelijke oud-stewardess krijgt het te kwaad. De vrouw die eerder nog perfect mengde met de familie en vrienden van Robert-Jan, werd overdonderd door de overaanwezige Margreeth. "Het is een soort zelfbescherming om nu naar huis te gaan." Waar is de vrolijke, spraakzame Els gebleven? Ze noemt zichzelf een dooie, stille muis, maar dat was ze absoluut niet. Margreeth blijkt niet zo aardig: "Ik ben er wel heel blij mee. Ik liep fluitend naar de keuken tot ik besefte: wacht even, dit is echt niet leuk voor Els." Tot zo ver de spiegelneuronen van Margreeth. Robert-Jan zal spijt krijgen. Hoe lang gelooft hij nog in de act van de Noord-Hollandse en wanneer krijgt hij genoeg van haar oppervlakkige gebabbel?