‘Telefoons kunnen op veel manieren worden ingezet om ons de stuipen op het lijf te jagen,’ zegt Patricia Pisters, hoogleraar Mediacultuur en Filmwetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam. ‘Zoals zo vaak was Hitchcock een van de eerste regisseurs die dit haarfijn aanvoelde en de
telefoon een hoofdrol gaf in (1954). Wanneer Grace Kelly de telefoon opneemt, zien wij ineens de moordenaar achter haar staan die haar met haar sjaal probeert te wurgen.’ Voorafgaand aan het mobiele tijdperk was het telefoonsnoer zelf ook heel bruikbaar als moordwapen. In het horrorgenre en de slashermovie die vanaf de jaren '70 in opkomst was, zie je dat vaak. Een doorgeknipt telefoonsnoer is 'very bad news': in (1980) en (1981) stijgt de spanning ten top doordat je weet dat het slachtoffer alleen en kwetsbaar is en geen hulp meer kan inroepen. (1996) en (1979) zijn gebaseerd op het gegeven dat een stem veel macht kan uitoefenen. Vaak laat de moordenaar merken dat hij zijn slachtoffer kan zien zonder dat hij zelf zichtbaar is. De telefoon kan ook aanzetten tot onheilspellende gebeurtenissen en acties, alsof er een hypnotiserende en zelfs bezeten werking vanuit gaat, zoals in de Koreaanse film (2002). Nog een eigenschap is dat het apparaat berichten door kan geven van dubbelgangers en geesten, zoals in David Lynch’ (1997).