In Zweden wordt er weer ouderwets gebromd. Jan irriteert zich werkelijk aan alles. In de Pyreneeën kan er vooralsnog niemand tegen Bart op en in Estland slaat de sfeer om.
De altijd subtiele Jan vertelt zijn gast dat ie alleen maar is uitgenodigd, omdat zijn vriend Dick (de vriendelijke doch nog zwijgzamere versie van Jan) hem zo leuk vond. "Dat je hier zit heb je aan Dick te danken. Die zei: het is een heel aardige man, hij is heel leuk en heel lief. Alle credits gaan naar Dick." Yan geeft er nog een ludieke draai aan: "En nu ga je vertellen: dat was een goed idee." Maar Jan trapt er niet in. "Ja dat wil jij heel graag horen." Nee humor is iets wat Jan absoluut niet kan waarderen.
Bij Judith gaat Sarike al weg, terwijl ze amper een goed gesprek hebben gevoerd. Maar Judith kan maar aan één iemand denken en Sarike zal dat wel door hebben gehad. De Limburgse Mark mag nu proberen om de ontluikende liefde van Judith en Bart in de kiem te smoren. Hoewel hij op het eerste gezicht een geschikte peer lijkt: alternatief type, tattootje hier en daar, hip hoedje, valt toch te betwijfelen of het een match wordt. De man komt met zeven hoofddeksels aanzetten, die hij allemaal keurig uitstalt op een plank in zijn slaapkamer. Heel anders dan Judith die ogenschijnlijk dagenlang in hetzelfde shirt loopt en af en toe vergeet om te douchen.
Maar het is nog geen gelopen race voor Bart. "Hij heeft het heel vaak over 'we moeten dit' en 'we gaan dat'", zegt Judith. "Maar Mark leren kennen is iets wat ik zelf moet doen." Neemt ze hier een beetje afstand van de Rotterdammer? Zou niet gek zijn, je wordt misschien toch een keer moe van al die semi-grappige oneliners.
Al is het zeker een stuk gezelliger dan in Estland. Daar begon het nog wel goed: een bezoekje aan Tallinn zou misschien nog wat leven in de brouwerij brengen, dacht Barbara, maar al snel trekt ze haar conclusies: dit is een oude man, die zich gedraagt naar zijn leeftijd. Het oud-model vindt dat de oud-basketbalcoach niks te melden heeft, omdat ie niks meemaakt. Hij stelt ook geen vragen. "Ben je seksueel actief", vraagt ze ineens alsof hij bij de dokter zit. "Ja", antwoordt hij uiteraard. Wat dacht ze anders? Dat deze bronstige hengst stilzat? zag je hem denken. Wat volgt is stilte. Waarom hij niet hetzelfde aan haar vraagt? "Ik hoef het niet te vragen. Ik weet wat ik zie en denk dat ik 99,9 procent zeker ben van mijn antwoord dus dan hoef ik het niet te vragen." De man geeft niet graag zijn ongelijk toe, want daarna volgt een zo mogelijk nog ongemakkelijker gesprek. "Heb jij bepaalde irritaties naar mij toe?" vraagt de scherpe Barbara. Die heeft hij niet. Dan maant ze hem: waarom vraag je het mij niet? En dat doet hij braaf. Dan kan ze eindelijk los: ja ze heeft flink wat irritaties. "Dat je nooit iets vraagt over mijn leven. Wat weet jij van mijn leven?" Maarten denkt diep na en meent te weten dat Barbara's ex-man alcoholist was, in Rotterdam woont en de vader van haar zoon is. Helaas, verkeerd gegokt. "Daar klopt helemaal niks van", roept ze. Waar hij dan woont? "Hij is dood." Barbara geeft het op. "Ik vraag ook niks meer, want het interesseert me niet meer." Terecht, een gesprek met ChatGPT is waarschijnlijk nog gezelliger.