Iedereen mag ontbijten met appeltaart

Appeltaart met slagroom of een hamburger met kaas. Dat is geen guilty pleasure of junkfood, voor mensen die ‘intuïtief eten’ heet het playfood, schrijven Evelyn Tribole en Elyse Resch in hun anti-dieetboek Intuïtief Eten. Voor hen gelden geen verboden, is er geen goed of slecht eten, geen schuld en boete. Er is voedzaam en minder voedzaam eten, maar het ene is niet beter dan het andere, en vooral: je bent niet wat je eet.

Tribole en Resch beschrijven een manier om mensen die zichzelf soms levenslang kwellen met diëten weer een gezonde relatie te laten krijgen met eten, lichaam en geest.

Intuïtief eten, erop vertrouwen dat je lichaam aangeeft wat je nodig hebt, is voor veel mensen helemaal niet zo vanzelfsprekend.

Het is, volgens een recensie in NRC, een manier om mensen die zichzelf kwellen met diëten weer een gezonde relatie te laten krijgen met eten, lichaam en geest.

Niet je maat, maar hoe je je voelt is het enige dat telt, schrijven ze.

Als mensen beginnen over ‘gezonde leefstijl’ – of als de strijd tegen overgewicht overheidsbeleid is, zoals in Nederland – bedoelen ze vaak dat je op dieet moet, zegt Tribole. „Dat is zó schadelijk. Het maakt dat mensen zorg gaan mijden en het vergroot het risico op eetstoornissen.”

Ze zijn niet overtuigd dat je allerlei verschrikkelijke ziekten krijgt van veel eten. En zelfs als dat zo zou zijn is het een slecht idee om een leven lang te lijnen en zo vergeten te leven.

Dat geldt volgens Tribole ook voor de link die nu wordt gelegd met een ernstig verloop van Covid-19. Onderzoekers kijken te weinig naar andere factoren die mensen ziek maken, zoals sociale achterstelling en bestaansonzekerheid. „Er zijn in de VS plekken waar nauwelijks groente en fruit te koop zijn. Kijk daarnaar! En zelfs áls gewicht de oorzaak van ziekten zou zijn. Dan nog wegen de meeste mensen die afvallen uiteindelijk meer dan voordat ze op dieet gingen. Jojoën is schadelijker dan een stabiel hoger gewicht.”

Intuïtief eten betekent dus niet: hersenloos eten wat er voor je neus komt. Een evenwichtig voedingspatroon is het doel. Tribole en Resch proberen de eeuwige lijner te laten inzien hoe een verstoord eetpatroon wordt veroorzaakt, welke soorten eters er zijn en in welke valkuil ze trappen als ze voor de zoveelste keer op dieet gaan. In het begin vallen ze af, hét bewijs voor lijners dat het dieet werkt. Als ze weer aankomen, geven ze zichzelf de schuld, nooit het dieet.

„Je kunt het!”, staat in het boek. Verwacht je daarmee niet te veel van mensen die stress of zorgen hebben? „Dat is een terechte vraag”, zegt Tribole. „Als overleven je dagtaak is, moet je juist mild zijn, voor jezelf en voor anderen. In elk geval moeten we eten niet als ziekmakend bestempelen.”

Bron(nen): NRC