‘In Nederland krijgen we, in tegenstelling tot China, de kans om ons goed voor te bereiden op een eventuele komst van het virus. In Nederland hebben we onze zorg en preventie en bestrijding uitstekend georganiseerd. Alle partijen zitten er bovenop.’ De topman van het RIVM in februari 2020. Loop allemaal door, niks aan de hand. Een van de verklaringen waarom in Nederland (en veel andere landen in het westen) het virus keihard uitbrak.
Maarten Keulemans, de corona-expert van De Volkskrant, ploos de vrijgegeven ambtelijke stukken na over de voorbereiding op de epidemie. Conclusie: er was geen voorbereiding. De leiding van de epidemie-bestrijding was ervan overtuigd dat Nederland niks kon gebeuren, ook toen de eerste gebieden in Italië al in lockdown waren.
Keulemans: ‘Het doel van de communicatie is onnodige maatschappelijke onrust tegengaan’, schreef de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid begin februari aan ambtenaren van VWS. En toen het virus opdook in Italië: ‘We gaan de communicatie intensiveren zonder te alarmeren’ volgens VWS in een intern memo. De mensen mochten toch eens gaan denken dat er een crisis dreigde.
Ook waren er ‘geen redenen om maatregelen te nemen rond grote evenementen of deze af te gelasten (zoals bijvoorbeeld carnaval)’, adviseerde VWS op 14 februari aan de veiligheidsregio’s. Toen de directeur van kunstbeurs Tefaf Maastricht (80 duizend bezoekers) voor de zekerheid navroeg of de beurs wel kon doorgaan, kreeg hij een geruststellend mailtje terug: ‘Er zijn op dit moment geen plannen om grote evenementen af te gelasten.’ Drie weken later zaten we in lockdown, de Tefaf werd uiteindelijk vroegtijdig afgebroken.
Wat er met de epidemie gebeurde: die bleek toch te komen. Wat er met de deskundigen gebeurden die de leiding hadden? Die hebben nog steeds de leiding.