Artsen noemden 18-jarige Emma uitbehandeld voor anorexia. Was dat terecht?

De documentaire 'Emma wil leven' van Jessica Villerius deed de afgelopen dagen veel stof opwaaien. Vooral de schokkende beelden van de uitgemergelde Emma maakten emoties los. De paradox van het willen leven, maar niet willen eten, blijft moeilijk te bevatten. De artsen noemden haar uitbehandeld, nadat zelfs dwangvoeding niet hielp. Maar niet iedereen is het daarmee eens. "Zes jaar behandelen is echt kort, dat wringt," zegt Annemarie van Elburg, psychiater op de afdeling voor eetstoornissen, in . "Ik vind dat anorexiapatiënten veel te snel worden opgegeven en er te weinig wordt doorbehandeld. Bij Emma vraag ik me af of ze wel maximaal de kans heeft gekregen om te herstellen." Hoogleraar Eetstoornissen Eric van Furth noemt de term uitbehandeld 'vreselijk'. "Het gevaar is dat je de schuld daardoor bij de patiënt legt, terwijl het de hulpverleners zijn die onvermogend zijn om te helpen. Er zijn bijna altijd wel mogelijkheden om te zoeken naar nieuwe insteken voor de behandeling, denk aan gezinstherapie, waarvan is aangetoond dat het werkt. Jonge mensen moet je nooit opgeven." Van Furth kreeg deze week nog een telefoontje van een collega die een meisje van 21 na drie jaar behandeling 'uitbehandeld' noemde. "Daar schrok ik echt van. Ze is pas zo kort ziek, dan mag je niet opgeven. Praat met een collega, zoek een andere aanpak. Ik heb vaak gezien dat iemand al was opgegeven, maar dat een nieuwe behandeling toch hielp."

Bron(nen): Trouw