'Dyslexie' is een nutteloze term die moet worden afgeschaft omdat kinderen er niets aan hebben. Dat betogen twee wetenschappers, Julian Elliott van de Universiteit van Durham and Dr. Elena Grigorenko van Yale in een boek waarin ze hun uitgebreide studie van het fenomeen beschrijven. "In ieder land en in iedere cultuur zijn er kinderen die moeite hebben om te leren lezen en daarom willen we graag een diagnose, een etiket, omdat we denken dat dat ons de weg zal wijzen naar de beste behandeling van het probleem." Maar na 5 jaar uitgebreide studie stellen ze vast dat het etiket niet deugt en dus ook niet leidt tot de beste behandeling. Er wordt volgens hen veel energie gestoken in de diagnose en te weinig in hulp aan kinderen die moeite hebben met lezen. Er is een te lange lijst met symptomen: als je een paar van de symptomen hebt, dan zou je dyslexie hebben. Dat lucht ouders op, omdat ze nu weten waarom hun kind zo moeilijk leest. Maar Elliott en Grigorenko vergelijken de lijst met symptomen met een horoscoop: daar staat ook altijd wel wat in dat klopt en daarom geloven zoveel mensen in horoscopen. Zo herkennen ouders altijd wel iets van de lijst van symptomen van de ziekte dyslexie. Maar behalve geruststelling voor de ouders dat ze nu weten wat hun kind heeft levert de diagnose weinig op omdat 'dyslexie' een te breed gedefinieerde aandoening is om te behandelen.