Hoogleraar diergeneeskunde Frans van Knapen kan maar niet geloven dat we ons zo opwinden over een beetje fipronil in
eieren. "Pure chemofobie. Zodra we te maken krijgen met chemische stoffen komen er draconische maatregelen." "Elke stof is potentieel schadelijk, het gaat om de dosis," aldus Van Knapen. "Fipronil is een stof die niet in levensmiddelen voor mag komen, dus moeten de eieren worden vernietigd en verantwoordelijken gestraft. Maar word je er ziek van? Nee, niet in deze doseringen." Hij weet wel hoe het komt dat we zo panisch reageren. "Het gaat er niet meer om of een product écht schadelijk is, het gaat om de associatie. [...] We lopen achter hypes aan.'' "Eten is emotie geworden. Dat terwijl het binnenhouden van dieren juist heeft gezorgd dat we veel ziektes - toxoplasmose bij
varkens bijvoorbeeld - uit konden bannen. Het gaat er in megastallen hygiënischer aan toe dan in een academisch
ziekenhuis. En dat er bijvoorbeeld veel antibiotica gebruikt zou worden, is inmiddels een fabel. De reductie die plaatsvond is gigantisch.'' Van Knapen legt uit: "Onze relatie met eten is volkomen hypocriet. Dat een ei nu hetzelfde kost als in de jaren 60, daar hoor je niemand over. Onze legbatterijen zijn verkocht aan Polen. Na de actie tegen de plofkip die door zijn eigen poten zakt, is die vervangen door een dier dat er niet zeven, maar negen weken over doet om 2,5 kilo te worden. Dat is twee weken langer in omstandigheden die we niet goed vinden, maar je hoort er niemand over." "We kijken naar de stallen en chemicaliën, maar niet naar de manier waarop dieren worden getransporteerd en geslacht." Hij noemt parmaham als voorbeeld. Daarvoor worden nog steeds Nederlandse varkens naar slachterijen in Italië gebracht. "Er wordt een verplichte tussenstop gemaakt. Dan worden de varkens die nog niet zijn doodgedrukt of onder de voet gelopen in een stal gezet. Te eten krijgen ze niet, de volgende dag worden ze weer die wagen ingejaagd.'' En wij zitten te zeuren over fipronil.