Kunstalvleesklier volgend jaar geïntroduceerd

De officiële introductie van kunstalvleesklier voor diabetici nadert. Het medisch apparaat is technisch helemaal klaar, maar moet nog worden gecertificeerd. Als die laatste testfase positief uitvalt, wordt de uitvinding van suikerpatiënt Robin Koops volgend jaar op de markt geïntroduceerd.

Koops begon vijftien jaar geleden met de ontwikkeling van het apparaat dat mensen met diabetes verlost van prikken, meten, rekenen en spuiten. De eerste versie bestond uit twee grote kasten. Vervolgens werd het een apparaat ter grootte van een schoudertas en nu is het een klein draagbaar kastje dat de patiënt makkelijk bij zich kan dragen.

Diabetes is een stofwisselingsziekte met te veel glucose in het bloed. Omdat glucose een vorm van suiker is wordt het ook wel suikerziekte genoemd. Het hormoon insuline speelt een sleutelrol bij het op peil houden van de hoeveelheid glucose in het bloed, en dus bij diabetes. De alvleesklier (pancreas) geeft insuline af aan het bloed. Daarmee wordt de bloedsuiker geregeld. Bij diabetes type 1 maakt de alvleesklier geen insuline meer.

Enorme verlichting

De kunstalvleesklier koppelt een pomp aan een continue glucosemeter. Die meet voortdurend wat de suikerwaarde is. Hij stuurt de pomp aan om de juiste hoeveelheid hormonen, insuline en glucagon af te geven. Complicaties nemen sterk af, doordat de waardes veel stabieler blijven. ,,Het is een enorme verlichting voor de suikerpatiënt. Het kastje regelt alles”, zegt Koops.

De komende drie tot vier maanden wordt de kunstmatige alvleesklier getest bij 36 patiënten. De test is bedoeld om na te gaan of het medisch apparaat veilig genoeg is voor de patiënt. Zodra de (positieve) uitslag bekend is, gaat Inreda Diabetic in Goor de productie opvoeren. Inreda Diabetic is het bedrijf dat Koops oprichtte om zijn uitvinding te ontwikkelen en te produceren

Helpen

,,We willen vanaf september 2019 in eerste instantie vijftig patiënten per jaar gaan helpen. Over twee tot drie jaar zouden dat er 1500 op jaarbasis kunnen zijn”, aldus Koops.

Toen hij vijftien jaar geleden begon aan de ontwikkeling van zijn uitvinding had hij niet kunnen bedenken dat het nog zoveel tijd zou vergen en voeten in de aarde zou hebben. ,,Je rolt van het een in het ander. Maar je stopt niet, je neemt automatisch de volgende stap. En het mooie is dat je hiermee heel veel mensen kunt helpen.”