Er zijn allerlei hypotheses over de reden waarom sommige zwangere vrouwen lijden aan ochtendmisselijkheid. Zo zou zij zichzelf en de baby kunnen beschermen tegen schadelijke stoffen en bacteriën. Maar volgens de Amerikaanse psycholoog Gordon Gallup is de echte boosdoener: sperma. In het bijzonder, onbekend sperma. Dat zit zo: het immuunsysteem van de moeder reageert op het embryo, dat voor de helft bestaat uit DNA van de vader. Het lichaam van de moeder kan dat in eerste instantie zien als vreemd weefsel of een infectie en reageert er op met misselijkheid. Evolutionair gezien heeft dat ook zijn voordelen: zwanger worden van een man met wie je een vaste langdurige relatie hebt en die mee zal zorgen voor het kind, geeft minder problemen dan van een onenightstand. Eerder heeft Gallup al aangetoond dat vrouwen meer kans hebben op pre-eclampsie (zwangerschapsvergiftiging) en dus een doodgeboren kind als zij bevrucht werden door onbekend sperma. Dat betekent ook dat vrouwen die zwanger worden door KID (kunstmatige inseminatie met donorzaad) meer kans zouden hebben op ochtendmisselijkheid. En als je meerdere kinderen krijgt bij dezelfde man zou de misselijkheid moeten afnemen bij ieder volgend kind. Is ze ineens heel erg misselijk bij nummer 4 dan zou Gallup daar vraagtekens bij plaatsen. Volgens Gallup is het beste middel tegen deze kwaal hetzelfde als de oorzaak. Hoe vaker een vrouw blootgesteld wordt aan het sperma van haar partner (voor en in de eerste tijd na de conceptie), hoe groter haar tolerantie tegenover zijn genetisch materiaal en hoe minder ze misselijk zal zijn. Die blootstelling kan vaginaal, maar ook oraal zijn. Orale seks is net zo effectief om het afweersysteem van de vrouw voor te bereiden op de
zwangerschap als gewone seks.