Als je met
klachten naar de psycholoog gaat is de kans aanzienlijk dat die de klacht als ernstiger omschrijft dan hij eigenlijk is. Voorbeeld: man komt bij de psycholoog na akelige vechtscheiding. Hij heeft
therapie nodig. Maar hij heeft pech, sinds 2012 worden ‘aanpassingsstoornissen’ – psychische klachten na schokkende gebeurtenissen – niet meer vergoed. Wat doet de psycholoog? Die maakt er een angststoornis van. Of een depressie. Veel psychologen plakken wel eens een zwaarder stempel op een cliënt dan strikt noodzakelijk, omdat de verzekeraar de therapie dan wel vergoedt. Dat blijkt volgens NRC uit een onderzoek van het Nederlands Instituut van Psychologen (NIP) door Motivaction, dat maandag wordt gepubliceerd, maar dat de krant nu al heeft kunnen inzien. Meer dan 40 procent van de ruim duizend leden die de vragenlijst invulden, gaf toe de afgelopen twee jaar te maken hebben gehad met ‘omhoog labelen’. Om precies te zijn: ruim 40 procent zei dat zwaarder-dan-nodig-diagnosticeren, door henzelf of door collega’s, hun zorg negatief beïnvloedde. „Fraude?”, zegt NIP-voorzitter Elly Plooij-van Gorsel daarop. „Je kunt het ook creatief noemen. Of noodzakelijk, omdat een cliënt anders van hulp verstoken blijft.”