Stemmen horen: in India en Afrika zijn ze vriendelijker dan in de VS

Als mensen met schizofrenie stemmen horen, is dat dan afhankelijk van de cultuur? Dr. Tanya Luhrmann van Stanford University en collegae interviewden 20 mensen met schizofrenie die in San Mateo (Californië) woonden, 20 in Accra (Ghana) en 20 in Chennai (India). Er waren wel overeenkomsten, zoals dat er meestal goede en slechte stemmen zijn, maar ook opmerkelijke verschillen. In Californië praatten mensen over hun toestand als een hersenaandoening; ze gebruikten psychiatrische diagnostische termen om zichzelf te beschrijven en hun ervaringen waren bijna allemaal negatief. Veertien mensen zeiden dat ze stemmen hoorden die hen de opdracht gaven zichzelf of anderen pijn te doen. Acht mensen kenden de identiteit van hun stem niet en weinigen beschreven het hebben van een persoonlijke relatie met hun stemmen. In India werd juist veel gesproken over de relaties met de stemmen. Mensen hoorden vaak de stemmen van familieleden of vrienden, die hen advies gaven of hen uitscholden. Ze gebruikten zelden diagnostische termen en de stemmen gaven hen bijna nooit de instructie om geweld te gebruiken. Als ze al stress veroorzaakten, was dat meestal omdat ze praatten over seks. Negen mensen beschreven stemmen die erg positief waren, bv. speels of onderhoudend. In Ghana hoorde het merendeel van de mensen de stem van God. Dit was niet omdat deze groep meer met religie had – ook de groepen in India en de VS waren overwegend gelovig. De helft van de Ghanezen noemden het horen van stemmen als grotendeels of volledig positief. Anderen benadrukten ook vaak het positieve boven het negatieve. Het gebruiken van diagnostische termen was zeldzaam, net als stemmen die aanspoorden tot geweld. In ieder geval lijkt het krijgen van opdrachten door nare, gewelddadige stemmen geen specifiek kenmerk van schizofrenie, maar wel typisch voor de westerse cultuur. Een ander belangrijk verschil was dat Westerlingen geen persoonlijke relatie hadden met hun stemmen. Volgens de onderzoekers is dat te wijten aan de nadruk die westerse culturen leggen op onafhankelijkheid en individualiteit. In Afrikaanse en Aziatische culturen legt men meer de nadruk op de manier waarop de geest van iedere persoon verweven is met anderen.

Bron(nen): BPS Research Digest