We poepen plastic. En niemand weet hoe erg dat precies is

Al het plastic dat we terugvinden in de buik van een vis, op het land of in microscopisch kleine deeltjes in de lucht, dat komt ook in mensen terecht. We eten het op, we ademen het in en er is verrassend weinig onderzoek gedaan naar de gevolgen daarvan voor de gezondheid. Philipp Schwabl, onderzoeker aan de universiteit van Wenen, vroeg acht gezonde volwassenen om een week lang een voedseldagboek bij te houden en op te schrijven of ze water dronken uit plastic flessen, welk merk tandpasta ze gebruikten en of ze wel of geen kauwgom aten.

Ze waren geen van allen vegetariër. Ze hadden allemaal in plastic verpakt voedsel gegeten en de meesten hadden ook vis gehad. Uit onderzoek van hun ontlasting bleek dat alle deelnemers plastic in hun lichaam hadden. Schwabl vond gemiddeld 20 deeltjes per 10 gram ontlasting. Of dat ongezond is, is onduidelijk, maar er zijn wel steeds meer zorgen dat chemicaliën die aan plastic worden toegevoegd invloed hebben op de hormoonhuishouding. Een voorbeeld van zo'n stof is bisfenol A, een groep van toxische chemicaliën die in de urine van 95 procent van de volwassen Amerikaanse bevolking is teruggevonden.

Van sommige gevallen is wel bekend dat plastic schadelijk is. Zo ontwikkelen mensen die in de textielindustrie werken, vaker dan normaal longziekten na blootstelling aan nylon, aldus onderzoeker Stephanie Wright van University College London. "De blootstelling aan micro- en nano-plastics, die met het blote oog nauwelijks te zien zijn, kan schadelijk zijn, maar is nog te weinig onderzocht," aldus Wright. Sommigen van de meest gebruikte bisfenolen en ftalaten worden in verband gebracht met kinderobesitas, astma, hart- en vaatziekten en zelfs kanker. Enkele stoffen zijn verboden, maar daar zijn simpelweg andere voor in de plaats gekomen, waarvan eveneens onduidelijk is of ze schadelijk zijn of niet. Wetenschappers denken dat het gevaar vooral zit in de allerkleinste deeltjes, de nanoplastics. "Microplastics kunnen een cel niet binnendringen, nanoplastics wel," zegt onderzoeker Anne Marie Mahon. "Het is mogelijk dat de chemicaliën worden geabsorbeerd door onze bloedsomloop of onze organen binnen dringen. Maar of dat ook echt gebeurt, is onbekend." Over één ding zijn alle wetenschappers het eens: er moet nodig meer onderzoek worden gedaan naar de invloed van plastic op onze gezondheid.

Bron(nen): The Huffington Post