Lekker lachen met Martin Bosma!

HET RUMOER
door Admin
vrijdag, 07 januari 2011 om 00:00
bijgewerkt om woensdag, 24 april 2024 om 20:34
anp 312921103

De PVV heeft helemaal niks tegen kunst. Al die bezuinigingen op kunst zijn ook niet de schuld van de PVV, maar van de gemeenten, en van het kabinet. Daar heeft de PVV niks mee te maken. Aldus Martin Bosma in de Volkskrant van gisteren. Al die kunstenaars en journalisten die tegen de PVV te hoop lopen, het is allemaal ‘massahysterie in Oud-Zuid’. Natuurlijk, de PVV ‘is en blijft tegenstander van kunstsubsidie’, dat wel. En Bosma heeft ook geen woord van kritiek op de aangekondigde bezuinigingen. Dat daarmee de kunst een forse stomp in de maag worden toegebracht, dat zegt hem blijkbaar niks. Ach, wie van zijn kinderen houdt, spaart de roede niet. Of de worgpaal. Gelukkig is Martin de beroerdste niet. Diezelfde dag leverde hij in de NRC een waarlijk schitterende bijdrage aan de Nederlandse podiumkunst. Onder het kopje ‘De staatsomroep dicteert het volk “de verhitte aarde”’ reikt hij de vaderlandse cabaretiers een tekst aan waar ze zó de bühne mee op kunnen. Bijna iedere zin is goed voor een lach. En dat helemaal gratis! Inderdaad, Bosma heeft een mening over de opwarming van de aarde. Die bestaat niet. Dat is een ‘cultureel-marxistische samenzwering’. Kijk maar naar de afgelopen winter. De cabaretier komt dus op in een dikke winterjas, met een sjaal om, en opent lekker hard, net als Bosma: ‘We boffen maar weer met dit gure winterweer! Een paar graden warmer en we hadden elke dag Bram Schilham in het NOS Journaal gehad!’ Die zit! De zaal gaat er voor zitten. Even rondstampen, in je handen wrijven, en dan op naar de volgende lach – en vergeet de gebaren niet: ‘We staan met onze ecologische voetafdruk kniediep in de ijsdrab!’ Even rust. Even iets opbouwen. Via de val van Berlijnse Muur naar de nieuwe cultureel-marxistische obsessie: het klimaat, op naar het volgende hoogtepunt: ‘Een onafzienbare karavaan van rondreizende actievoerders trekt sindsdien van badplaats naar kuuroord!’ Lees verder in De Pers

Bron(nen): De Pers