Tien jaar na de oorlog, ik zat nog op de lagere school, gebeurde er opmerkelijks in onze familiekring: ineens stond de dood gewaande tante Eva voor de deur. Wij dachten dat zij het concentratiekamp niet had overleefd, maar dat bleek wel het geval. Ze was met een groep andere Joden geruild tegen medicijnen en toen bij Zwitserland over de grens gezet. Daar was zij in een christelijk verzorgingstehuis opgevangen, waar ze meteen was gedoopt. En nu kwam ze terug om in Nederland haar laatste dagen te slijten. Lees hier verder