Er ligt een taboe op eenzaamheid. Als je eenzaam bent, dan doe je iets verkeerd. Dat faal je als modern mens. Dan leef je niet goed. Toch zijn veel mensen eenzaam, ondanks, of misschien ook wel als gevolg van alle quasi-nabijheid die het internet biedt. Je ziet op Facebook al die mensen snoeven over hun geweldige leven, over al hun vrienden en uitjes en je gaat je nog rotter voelen dan je al deed. Niet voor niets werd onlangs vastgesteld dat er een omgekeerde correlatie is tussen Facebook en geluk: hoe meer je op Facebook zit, des te treuriger je wordt. Eenzaamheid, schrijft Slate, is ook gewoon gevaarlijk. Je loopt er allerlei kwalen makkelijker door op. Althans: sommige ziektes zie je meer bij eenzame mensen dan bij mensen met een gevarieerde vriendenkring. De extra gezondheidsrisico's van alleen en eenzaam zijn zijn vergelijkbaar met die van roken. Je afweersysteem gaat slechter functioneren, je krijgt arthritis, diabetes en hartkwalen. Eenzaamheid kan je slopen, en is een groter gezondheidsrisico dan
obesitas, maar we hebben er weinig aandacht voor. Volgens cijfers uit de VS stijgt het aantal mensen dat zichzelf eenzaam noemt snel. In de jaren 80 noemde 20% zichzelf eenzaam, nu is dat 40%.