Tot zijn dood wilde ze anoniem blijven. Na de moord zocht ze de openbaarheid, met name met een wel heel persoonlijke documentaire. Vandaag zal ze spreken in de rechtszaal. En ze gaf een interview aan het AD over haar grote liefde, met wie ze de avond van de moordaanslag naar een gezamenlijk huis zou gaan kijken.
"Het besef dat hij dood ging duurde heel land. Zijn laatste nacht sliep ik urenlang naast hem in het ziekenhuisbed, tegen hem aan. Zelfs toen had ik nog niet in de gaten dat het afscheid met iedere seconde die wegtikte dichterbij kwam. Soms geloof ik het nog steeds niet. Vaak denk ik: als het straks allemaal voorbij is, bel ik Peter om te zeggen hoe het is gegaan."
,,Hij leerde mij niet bang te zijn, te zeggen waar het op staat. Peter zei altijd: als ik me iets moet aantrekken van wat mensen over me zeggen en wat ze van me vinden, dan kan ik beter een stuk touw kopen. En, dat is het belangrijkste, hij heeft mij geleerd wat echte liefde is. Die ervaring had ik nooit willen missen. Maar als ik had geweten dat dit zou gebeuren, had ik wel wat dingen anders gedaan. Ik zou hem echt aan de ketting hebben gelegd."
Vlak voor de laatste uitzending van RTL Boulevard waarin De Vries verscheen, kreeg Tahmina een appje van hem, waarin hij schreef van haar te houden. En zo kreeg ze gedurende hun zes jaar durende relatie meerdere malen liefdesbriefjes van hem: geschreven op papier of per app. "En de laatste maanden extreem veel. Dat was geen gevolg van angst, of zoiets. Ik beschrijf het nu als een soort 'voorgevoel'. Elk jaar gaf hij me rozen voor mijn verjaardag, en dan bewaarde ik er eentje van. Dit jaar gaf hij me een bos, en ik kon ze niet weggooien. Zelfs niet nadat hij er wat van zei. Ik weet niet waarom dat was. Ik heb alle blaadjes er vanaf geplukt en in een schaaltje gelegd. We waren niet echt bang dat alles zou stoppen, maar ik denk wel dat er iets was waardoor wij ineens anders gingen handelen. Hij had ook ineens haast onze armbanden te graveren. We hadden daar door de jaren heen vaker over gesproken en toen moest het ineens."
Peter verstopte in haar huis overal briefjes met een lief tekstje.Ze zoekt nog steeds het allerlaatste verstopte briefje van Peter, haar grote liefde. ,,En ééntje heb ik er nog niet gevonden. Dat weet ik. Ik heb mijn hele huis al overhoop gehaald. Als ik soms 's nachts niet kan slapen, ga ik het zoeken. Ik hoop zo dat ik het briefje nog vind."