Sorry zeggen is één van de eerste dingen die we leren als kind, maar toch zijn er genoeg volwassenen die het systematisch weigeren te zeggen. Zelfs al gaat het om iets heel kleins. Maar waarom toch? Het ligt voor de
hand om te denken dat zo iemand te trots is of zichzelf meent te moeten verdedigen. Maar het zit volgens psychologen iets ingewikkelder in elkaar. Mensen die nooit sorry zeggen hebben moeite hun
gedrag van hun persoonlijkheid te onderscheiden, waardoor excuses aanbieden hetzelfde wordt als 'ik ben geen goed persoon'. Het knaagt aan hun zelfbeeld. Dit maakt ook dat ze zich door sorry te zeggen vaak gaan schamen. Ze voelen zich niet schuldig voor hun gedrag, maar schamen zich voor wie ze (blijken te) zijn. Zo'n gevoel van schaamte gaan ze liever uit de weg. Meestal zijn ze ook bang dat excuses maken leidt tot een eindeloze stroom nieuwe beschuldigingen, voor alle dingen waar ze eerder geen sorry voor zeiden, en dat de ander de kans grijpt om volkomen onschuldig uit de bus te komen.