'Bij NOS Nieuws is veel lafheid'

Met grote tegenzin neemt Marjon van Royen na 13 jaar afscheid als NOS-correspondent in Latijns-Amerika. Ze moest weg vanwege het roulatiesysteem dat Hans Laroes, de voormalige hoofdredacteur van NOS Nieuws, voor zijn vertrek invoerde. Voortaan mogen correspondenten nog maar drie of vijf jaar op een plek zitten. Daarna moeten de correspondenten naar een andere standplaats of terug naar Hilversum. 'Voor mij is buitenlandjournalistiek: een gebied volledig kennen en de gebeurtenissen uitleggen aan het Nederlandse publiek', laat ze vanuit Rio de Janeiro aan weten. Dat daar veel contacten voor nodig zijn en in Berlijn bovendien anders geopereerd moet worden dan in Rio, schijnt de leiding van de NOS niet te snappen. Die denkt dat het correspondentschap een 'trucje is dat je overal kunt toepassen', zegt Van Royen. Ze noemt het 'een visie op buitenlandjournalistiek die eigen is aan deze tijd'. 'De eerste vraag is altijd: wat is de Nederlandse invalshoek? We zijn zo met onszelf bezig (...) Dertig jaar geleden was Nederland een klein land dat veel van de wereld moest weten, dachten we. Nu vinden wij onszelf groot en willen we de wereld met de Nederlandse maat nemen.' Correspondenten, maar ook buitenlandredacties, strijden daar dagelijks tegen, zegt Van Royen. 'We leggen het steeds weer af tegen binnenlandse hypes, zoals die bultrug Johannes. Buitenlandredacties hebben daardoor bovendien minder moed om zelf hun agenda te bepalen. Als de Volkskrant of De Telegraaf niet over een bepaald onderwerp bericht, is het voor de NOS moeilijk dat wel te doen. Er is veel lafheid, buitenlands nieuws moet altijd eerst ergens anders zijn verschenen. Als ik een voorstel deed, stuurde ik meteen wat links mee naar buitenlandse kranten of bladen: Kijk, het is een onderwerp; een echt grotemensenonderwerp!' De hoofdredactie stelde Van Royen nog voor om correspondent te worden op de Nederlandse Antillen. Van Royen: 'Een schandalig voorstel. Ik heb dertien jaar lang verslag gedaan uit 36 Latijns-Amerikaanse landen en dan zou ik nu een gemeente van Nederland moeten verslaan? Voor een vergoeding waarmee ik alleen als au pair zou kunnen wonen?' Lees het hele interview in

Bron(nen): de Volkskrant