Sinds Jan Roos is ontslagen bij Powned (reden onbekend) werkt de praatjesmaker voor GeenStijl. Hij moet dus zorgen voor een regelmatige aanvoer van racistische verhalen over dikke negers die kleine oude vrouwtjes belagen. Maar het is zomer dus de aanvoer stokte. En toen bedacht Jan Roos iets geniaals: ik maak zelf nieuws. En zo gezegd zo gedaan. Roos berichtte eergisteren hoe hij 'een roedel' bloeddorstige Marokkanen had verjaagd, met gevaar voor eigen leven. 'Ik stond bij mijn
auto toen een groepje Marokkanen mij begon uit te schelden. Ze riepen: 'Kankerlijer, 'ik neuk je kankermoeder' en dergelijke. Maar kort daarna begonnen ze stenen naar me te gooien. Die trokken ze uit de grond en sloegen ze kapot,' vertelde Roos. 'Ze liepen op me af met een stuk hout en een ijzeren pijp. Ze zeiden dat ze me gingen doodslaan. Ik wilde wegrennen, maar toen bedacht ik me dat ik helemaal niet goed kan rennen. Dus ben ik op ze afgerend, met veel kabaal. Daarna renden ze weg.' Het Parool onderzocht de kwestie en komt tot de volgende feiten. Roos parkeerde zijn auto en van een groepje
jongens dat op het pleintje hing herkende een de wakkere reporter (gezien de kijkcijfers van Powned een bijzondere prestatie). Drie van de jongens liepen naar hem toe en vroegen of hij een BN-er was. Roos werd bang, haalde een groot kapmes uit zijn auto en ging daar onder het slaken van racistische kreten mee zwaaien. Volgens drie omwonenden was het een mat zwart kapmes van zeker een halve meter lang, waarmee hij de groep wegjoeg. 'Ik zag hem met dat mes zwaaien, om te intimideren,' zegt overbuurman Khaled Omeraat (45). 'Ik vroeg hem of hij hier woonde, maar hij was druk met het uiten van allerlei racistische teksten.' Roos bevestigt het verhaal. Hij zei het eerder 'niet relevant' te hebben gevonden om te vermelden dat hij een wapen had. 'Het lijkt mij interessanter dat ik door een roedel bloeddorstige honden werd aangevallen dan dat ik mij heb geprobeerd te verdedigen.' Volgens het Parool zaten ook alle straatstenen op de plaats delict nog in de grond. Geestig is dat Jan Roos en GeenStijl dromen dat ze politiek incorrect zijn en stout, met hun vreemdelingenhaat. Ze vergissen zich: heimwee naar een roomblank Nederland is mainstream geworden. Roos en GeenStijl zijn zonder het te merken burgerlijk geworden.