Van Peter R tot Jannetje: Logisch dat Mabel kiest voor een besloten begrafenis

Prins Friso wordt zoveel als mogelijk begraven buiten het oog van de camera en de openbaarheid. Op het eerste gezicht is het opmerkelijk dat de broer van de koning een prive begrafenis krijgt. Maar gezien de loop van zijn leven is het heel begrijpelijk. Allereerst omdat het gaat om een privé-persoon Friso had door zijn huwelijk met Mabel het recht verloren op de kroon en troon. Daarmee was hij formeel ook geen lid meer van het Koninklijke Huis. Maar Friso en Mabel hebben ook weinig plezier beleeft aan de media en de openbaarheid. Behalve de 'normale' inbreuk op hun privacy hebben ze ook enige ingrijpende aanvaringen achter de rug met de pers. Voor Friso was dat het pijnlijkst in de jaren negentig. Toen werd in de media openlijk de vraag behandeld over de zoon van de koningin homo was. Hij ging, voor zover bekend, niet uit met meisjes, dus hoe zat dat nou eigenlijk. Die speculaties werden zo hevig dat de RVD in 2001 een officiële verklaring liet uitgaan: Friso was geen homo. Toen kwam de introductie van Mabel in de koninklijke familie. Vanaf het moment dat duidelijk was dat Mabel en Friso iets de verbergen hadden werd de jacht geopend. Met als hoogtepunt de journalistieke activiteiten van Peter R. de Vries. De laatste grote aanvaring was de publiciteit rond het ongeluk van Friso. Ook toen was er weinig respect en afstand. Met als bekroning de escapes van NRC Handelsblad, die Jannetje Koelewijn alle ruimte af om persoonlijke medische feiten te onthullen, die dan ook nog niet bleken te kloppen.