In de jaren tachtig kwamen er gemiddeld 2.000 toeristen per seizoen op Antarctica. Vlak voor de coronacrisis uitbrak waren dat er 75.000. Vooral het aantal cruises groeit snel.
Inmiddels staan er ook al meer dan 110 onderzoeksstations op de zuidpool. "Bij veel van de 29 landen die Antarctica gezamenlijk beheren, waaronder Nederland, bestaat al lang de vrees dat alle menselijke activiteiten samen de Antarctische wildernis aantasten’, aldus Kees Bastmeijer, hoogleraar natuurbeschermingsrecht aan de Universiteit Tilburg in de Volkskrant.
Antarctica is reusachtig. Het omvat 10 procent van het totale landoppervlak op aarde. "Eén activiteit meer of minder maakt dan ook niet uit, lijkt de gedachtegang vaak te zijn," zegt Bastmeijer. Nieuw onderzoek van de hoogleraar laat echter zien dat de wildernis en biodiversiteit er wel degelijk zijn aangetast.
Nog maar een derde van het continent voldoet aan de enge betekenis van wildernis, namelijk dat er nog nooit een mens is geweest. Juist de gebieden waar de meeste mensen komen, zijn het belangrijkst voor het ecosysteem en de biodiversiteit.
Bastmeijer pleit voor betere regelgeving. "Op een aantal hele kleine gebieden na is heel Antarctica open voor onderzoekstations, toerisme en andere activiteiten. Inzicht in de omvang van de opeenhopende voetafdruk van de mens kan de 29 landen die Antarctica beheren, stimuleren om bepaalde gebieden helemaal te behoeden van menselijke invloeden. Dat kan bijvoorbeeld door grotere gebieden aan te wijzen als speciaal beschermde gebieden. Het milieuprotocol maakt dat mogelijk."