Gezondheidszorg: hond is beter af dan mens

Nergens in de Westerse wereld is de invloed van de staat in de gezondheidszorg zo groot als in Groot-Brittannië, en juist in dat land is een hond die naar de dokter gaat vele malen beter af dan een mens. Een hond heeft geen last van overheidsbemoeiens. Hij wordt op zijn wenken bediend. Maar een ziek mens krijgt voortdurend het gevoel dat hem de behandeling wordt onthouden die hij nodig heeft. Omdat hij het systeem anders te veel geld kost. Theodore Dalrymple is keihard in zijn oordeel over de Britse gezondheidszorg en houdt de Amerikanen voor dat ze in ieder geval geen voorbeeld moeten nemen aan de Britten. Het vrolijke en genuanceerde artikel van Dalrymple staat vandaag in de papieren NRC Handelsblad, maar de lezer kan ook gratis terecht bij The Wall Street Journal die het stuk al week geleden publiceerde (zie de eerste link). Dalrymple zorgt voor behartenswaardige overpeinzingen in een debat dat in ieder geval in de Verenigde Staten met een ongekende felheid wordt gevoerd. Natuurlijk is het zo dat de mens geen hond is, maar toch; de nationalisering van de gezondheidszorg in Groot-Brittannië heeft er niet toe geleid dat de verschillen tussen arm en rijk minder groot zijn geworden. Sterker nog: de verschillen zijn nergens zo groot als in Groot-Brittannië. Het zijn overwegingen die ook aan veel Britten niet zijn besteed, want liever de eigen fictieve gelijkheid dan de evidente ongelijkheid in de VS. Waarvan vandaag een staaltje in de Britse krant The Independent, die een horrorverhaal presenteert onder de kop: "de verschrikkelijke waarheid over de Amerikaanse gezondheidszorg". De reportage over duizenden onverzekerde Amerikanen die afhankelijk zijn van liefdadigheid als het gaat om hun gezondheidszorg, is het nationalistische antwoord op de Amerikaanse kritiek dat het Britse systeem 'kwaadaardig' is. Waar Dalrymple gemakkelijk een voorbeeld tegenover zou kunnen stellen. Zoals: maak eens een reportage over de achterbuurten in Glasgow, waar de vroegtijdige sterfte onder mannen 'op een bijna Russisch peil' ligt - waar de gratis gezondheidszorg niets aan verhelpt.

Bron(nen): The Wall Street Journal The Independent