Ik ben opgejaagd wild, schrijft Ebru Umar nadat ze de Turkse wet overtrad

Het begint meteen al goed: "De advocaat die mij verdedigt doet iedereen in Kusadasi goedkeurend knikken: wow, dat is de beste. Ikzelf verwacht niet anders, ik ben gewend dat alles in mijn leven voldoet aan de hoogste eisen, middelmaat is niet aan mij besteed." en het is leerzaam. Umar blijkt het ook zelf te weten: zij is heel bijzonder. Het beste is het stukje zelf te lezen () om een beeld te krijgen over de vrouw die de belichaming blijkt van de Nederlandse grondrechten (dixit Rutte). Volgens Turkije heeft ze simpelweg de Turkse wet overtreden, volgens haar aanhangers (onder wie vrijwel de hele Tweede Kamer) hebben de Turken de Nederlandse wet overtreden. Een paar citaten: Mijn arrestatie verliep dan misschien keurig volgens het Turkse boekje, dat er een hoofdstuk in dat boek bijgeschreven gaat worden „hoe om te gaan met een Nederlander”, is evident. Er lopen in Kusadasi minstens dertig, zo niet veertig agenten rond die zich mijn houding tot in lengte der dagen zullen herinneren. Een vrouw die niet geïntimideerd raakt als agenten haar midden in de nacht komen ophalen en haar vasthouden zonder enige vorm van informatie te geven, die niets anders doet dan bellen en zonder terughoudendheid (=respect!) vragen stelt, en die ook na een nacht en dag detentie, na rond gesleept te zijn tussen drie locaties, denkt: ‘ik krijg jou nog wel’. Een vrouw die ondanks alles sympathie opwekt, respect afdwingt zo je wilt.

In mijn leven is er geen plaats voor mooiweerscenario’s. Ik ben een vrouw alleen, ik ben gewend om álles alleen te doen."

"De hele wereld heeft het over mij (dank je wel wereld!)"

Overigens heeft Umar zich inmiddels zo gehaat gemaakt dat gevreesd wordt voor haar veiligheid in Nederland. En daarom zal ze - als ze terug is - in Nederland bewaking krijgen.