Jeroen Pauw is leuker zonder Witteman. Maar of die show iets wordt..?

Het staat nu vast: Jeroen Pauw is leuker, scherper, ontspannener zonder Paul Witteman als enigszins strenge oudere oom naast zich. Dat konden we vermoeden dankzij 5 jaar later, dat staat nu vast. De eerste aflevering van Pauw was daarom lichter verteerbaar dan de gemiddelde P&W. Maar als je gisterenavond de eerste Pauw niet hebt gezien, heb je dan wat gemist (er keken 737.000 mensen, iets meer dan naar - bijvoorbeeld - Utopia. Royaal minder dan naar Humberto Tan)? De kans dat je vandaag niet aan een gesprek kunt deelnemen omdat je niet keek is nul. Er was de minister van Defensie die niets wilde zeggen, er was de burgemeester van Den Haag die alles al elders zei, er was de potentiële songfestival-deelnemer die niets te zeggen had. En er was een primeur: Ilja Leonard Pfeijffer schrijft het Poëziegeschenk 2015. Als je was opgebleven had je dat gisteravond al geweten. Eén aflevering is te weinig voor een conclusie. Maar de conclusie van die ene aflevering is dat het te weinig was om de moeite van het kijken waard te zijn.