Het leek een briljante zet van Rutte: hij wilde wel met de PvdA regeren of met GroenLinks, maar niet met allebei. En omdat de twee linkse partijen beweerden niet zonder elkaar te willen was hij daarmee af van een kabinet met teveel links. En als de twee linkse partijen zouden volhouden was er altijd nog een meerderheid voor een coalitie met de ChristenUnie.
Maar na het zomerreces gebeurde er kort achterelkaar twee dingen: Sigrid Kaag sneed in een hard interview met het AD de weg af naar een coalitie met de ChristenUnie. Die komt er niet wat haar betreft.
En PvdA en GroenLinks zorgde er voor dat ze in de onderhandelingen niet twee partijen zijn, maar één partij. Gisteren bleek dat de achterban van de twee partijen dat prima vindt.
En daarmee is het woord weer aan Rutte (en Hoekstra).
- Hij kan voet bij stuk houden en volhouden dat PvdA en GroenLinks nog steeds twee linkse partijen zijn. Die houding blaast de huidige formatiepoging op. Er zijn dan feitelijk nog twee mogelijkheden: een minderheidsregering of nieuwe verkiezingen. Voor Rutte allebei akelige opties.
- Hij kan met PvdA-GL in zee gaan. Er komt dan een behoorlijk links kabinet.
Rutte staat schaak. Niet mat, maar veel scheelt het niet.
